وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً [32] .و با مردم با خوش زبانى سخن گوييد مورد سخن خوب و كلام نيك بنابر گفته اهل فن به وقت معاشرت و رو در رويى با مردم است .در وقت سخن گفتن با مردم از هر صنف و طايفهاى كه باشند بايد از قول زشت و سخن نازيبا و كلامى كه در آن سبّ و ناسزا و فحش و استهزا و از اين قبيل امور شيطانى است پرهيز داشت .احترام به مردم به خصوص براداران مؤمن دستور اكيد قرآن و پيامبر و ائمه معصومين عليهمالسلام است .جداً بايد از سخنى كه در غير مورد حق ، قلب كسى را بيازارد و دل بىگناهى را برنجاند پرهيز كرد .از اضافه حرف زدن بايد اجتناب جست ، از سخن بىفايده بايد دورى گزيد .كلام را بايد سنجيده گفت و سخن بايد براى طرف مقابل داراى نفع دنيايى يا آخرتى يا معنوى و يا اخلاقى باشد .
قول حسن در قرآن
قرآن مجيد از سخن ناروا و سخنى كه دل را بيازارد و قولى كه در آن توهين به افراد يا مسخره كردن مردم باشد ، همه را نهى مىنمايد . يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ يَسْخَرْ قَوْمٌ مِن قَوْمٍ عَسَى أَن يَكُونُوا خَيْراً مِنْهُمْ وَلاَ نِسَاءٌ مِن نِسَاءٍ عَسَى أَن يَكُنَّ خَيْراً مِنْهُنَّ وَلاَ تَلْمِزُوا أَنفُسَكُمْ وَلاَ تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ بِئْسَ الاْسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الاْءِيَمانِ وَمَن لَمْ يَتُبْ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ [33] .اى اهل ايمان ! نبايد گروهى گروه ديگر را مسخره كنند ، شايد مسخره شدهها از مسخره كنندگان بهتر باشند ، ونبايد زنانى زنان ديگر را [ مسخره كنند ] شايد مسخره شدهها از مسخره كنندگان بهتر باشند ، و از يكديگر عيبجويى نكنيد و با لقب هاى زشت و ناپسند يكديگر را صدا نزنيد ؛ بد نشانه و علامتى است اين كه انسانى را پس از ايمان آوردنش به لقب زشت علامتگذارى كنند .و كسانى كه [ از اين امور ناهنجار و زشت ] توبه نكنند ، خود ستمكارند . راستى عجيب است ، آنان كه در سخن گفتن ، اهل مراقبت و مواظبت و محاسبه نيستند و در اداى سخن خود را آزاد مىدانند به فرموده قرآن مجيد : ظالم و ستمپيشهاند و خداوند ستمكاران را دوست ندارد .
قول حسن در روايات
در زمينه سخن گفتن روايات بسيار مهمّى در كتب معتبر حديث مانند : « من لايحضره الفقيه » ، « الكافى » ، « وسائل » ، « الوافى » ، « محجّة البيضاء » آمده كه به پارهاى از آن روايات اشاره مىشود . اَخَذَ رَجُلٌ بِلِجامِ دابَّةِ رَسُولِ اللّهِ فَقالَ : يا رَسُولَ اللّهِ أىُّ الاَْعْمالِ اَفْضَلُ ؟فَقالَ : اِطْعامُ الطَّعامِ وَاِطْيابُ الْكَلامِ[34] .مردى مهار دابّه رسول خدا صلىاللهعليهوآله را گرفت و گفت : اى رسول خدا !كدام عمل بالاتر است ؟ حضرت فرمود : خوراندن غذا و دستگيرى از مستمندان و دردمندان و بيچارگان و سخن پاكيزه گفتن .