در اين باب ، وجود مقدس حضرت صادق عليهالسلام به يكى از بدترين گناهان و عظيمترين معاصى كه بار سنگين آن در پرونده انسان از كوهها گرانتر است ، يعنى گناه بسيار خطرناك غيبت و پشت سر مردم حرف زدن ، اشاره مىنمايد .غيبت از رذايل اخلاقى و از اوصاف ناپسند و از گناهان كبيره و از علايم ضعف ايمان و نشانه شيطنت و به فرموده حضرت زين العابدين عليهالسلام : نان خورش سگان دوزخ است[134] .چه شخصيتهاى بسيار ارزندهاى را كه زبان پليد غيبت كنندگان درهم نشكسته ، چه آبروهاى محترمى را كه غيبت بر باد نداده ، چه انسانهاى با منفعت و فعالى را كه غيبت خانهنشين نكرده ، چه اموال پاك و ارزندهاى را كه غيبت از دست صاحبش بيرون نبرده و مالكش را به خاك سياه ننشانده ، چه جنگها و نزاعهايى كه به وسيله غيبت برپا نشده ، چه خانمانهايى كه غيبت بر باد نداده ، چه دوستىهاى شيرينى را كه غيبت به دشمنىهاى تلخ مبدل نساخته ، چه ظلمها و ستمها و بيدادگرىها كه بر اثر غيبت بر سر بشر نيامده ؟ !همه مسلمانها آگاهند كه غيبت معصيت مساوى با خوردن گوشت مرده برادر مؤمن است ، ولى با كمال تعجب و با يك دنيا تأسّف اكثر آنان به اين گناه خطرناك آلودهاند !