لطفا منتظر باشید ...
و نگاهدار كسى كه خود را بدان از آسيب پايد، و دانش كسى كه آن را نيك به خاطر سپارد، و حديث كسى كه از آن روايت كند، و حكم آن كس كه خواهد حكم دهد.
خطبه 190-در سفارش به ياران خود
كه ياران خود را بدان وصيت مى فرمود كار- گزاردن- نماز را بر عهده بگيريد و نگاهداشت آن را بپذيريد، و آن را بسيار به جاى آريد و با نماز خود را- به خدا- نزديك داريد. كه نماز نوشته است بر مومنان- و بايد گزارده شود- به وقت آن. آيا گوش فرا نمى دهيد به پاسخ دوزخيان كه چون از آنان پرسيدند چه چيز شما را درآورد در آتش سوزان؟ گفتند: نبوديم از نمازگزاران و نماز گناهان را مى زدايد چنانكه برگ را از درخت بزدايند، و گناهان را- از گناهكار- مى گشايد چنانكه بند از كسى بگشايند، و رسول خدا (ص) نماز را به چشمه آب گرم كه بر در سراى مردى بود همانند فرمود، كه او روزان و شبان پنج بار خود را بدان بشويد ديگر چركى بر تن وى نخواهد بود. همانا كسانى از مومنان حق آن را شناختند كه زيور دنيا از نمازشان به فكر ديگر كار نيفكند و نه آنچه موجب روشنى چشم بود از مال و فرزند. خداى سبحان فرمايد: مردانى كه باز نمى دارد آنان را بازرگانى و نه خريد و فروخت از ياد خدا و برپا داشتن نماز و پرداخت زكات، و رسول خدا خود را با گزاردن نماز رنجه مى فرمود، با آنكه مژده بهشت شنيده بود. چون خداى سبحان بدو گفت: و كسان خود را بفرما تا نماز كنند و خود بر آنشكيبا باش، پس كسان خود را امر به نماز مى كرد و خود برگزاردن نماز طاقت مى آورد. ديگر اينكه زكات و نماز براى مسلمانان موجب نزديكى است- به خداى سبحان-. هر كه زكات را از روى رضايت دهد كفاره او شود، و از آتش بازدارنده و پناه و نگهدارنده. پس مبادا دلش در پى آنچه داده رود و بر دادن آن دريغ بسيار خورد، چه آن كسى كه زكات را از روى رغبت ندهد و اميد بهتر از آنچه را داده داشته باشد، به سنت نادان است و اجر وى دستخوش زيان، كردارش تباه و هميشه پشيمان. ديگر گزاردن امانت است، و آن كه امانت را ناگزار است زيانبار است. امانت را به آسمانهاى افراشته و زمينهاى گسترده، و كوههاى بلند برپا داشته نمودند، - و اين هر سه از هر چيز بزرگتر بودند- و چيزى بلندتر و گسترده تر و بزرگتر از آنها نيست. اگر چيزى به خاطر بلندى يا پهنا يا نيرو و يا ارجمندى، امانت را نمى پذيرفت، آن سه بودند- و بلندتر از آنها چيست؟- ليكن از عقوبت ترسيدند و بر خود لرزيدند و چيزى را دانستند كه ناتوانتر از آنها ندانست و آن انسان است و انسان تبهكار نادان است. همانا بر خداى تعالى و سبحان پوشيده نيست چيزى كه ورزند بندگان، در روزهاشان و يا شامگاهان. بر خرد و ريز كارشان بيناست
و بر آن محيط و داناست. عضوهاى شما او را گواهانند و اندامهاتان براى او سپاهيان، و درونهاتان او را جاسوسان و نهانهاتان بر او عيان.
