لطفا منتظر باشید ...
خطبه 118-تحريض مردم به جهاد
و از سخنان آن حضرت است مردم را فراهم آورد و براى جهاد برانگيخت، آنان لختى خاموش ماندند. پس فرمود شما را چه مى شود مگر گنگيد؟ گروهى گفتند: اى اميرمومنان، اگر تو به راه بيفتى با تو به راه مى افتيم. فرمود: شما را چه مى شود؟ كه توفيق رستگارى ميابيد! و به راه انصاف عدل، هدايت مشويد. سزاوار است در اين هنگام من بيرون شوم؟ براى چنين كار مردى بايد كه من او را بپسندم، مردى از شما دلير در كار جنگ آزموده و با تدبير. مرا نسزد كه شهر و سپاه و بيت المال را بگذارم، و خراج زمين، و قضاوت مسلمانان، و نگريستن در حق طلبكاران را ناديده انگارم. آنگاه با دسته اى بيرون شوم، و به دنبال دسته اى به راه افتم، و چون تير نا تراشيده و سوفار نا نهاده كه در تيردان تهى بود، از اين سو و آن سو غلطم. حالى كه من قطب آسيايم، بر جاى ايستاده، و آسياسنگ به دورم در گردش افتاده. اگر از آن جدا شوم، مدار آن بلرزد و سنگ زيرين آسيا از جاى بگردد. به خدا كه اين رايى خطاست،- و بيرون شدن من در چنين حال نه سزاست-. به خدا، اگر اميد شهادتم هنگام ديدار دشمن نبود و اى كاش برايم مقدر بود، پاى در ركاب مى نهادم و از جمع شما بيرون مى فتادم و شما را نمىطلبيدم، چندانكه باد جنوب و شمال آيد- كه مرا از ديدن شما ملال آيد-. سودى ندارد كه شما در شمار بسياريد، مادام كه دل با يكديگر نداريد. شما را به راه راست در آوردم، راهى كه رونده آن هلاك نگردد جز آنكه خود هلاك خود خواهد. آن كه بر پا ايستد به بهشت رود و آن كه بلغزد به آتش درآيد.
خطبه 119-بيان فضيلتهاى خود
و از سخنان آن حضرت است به خدا كه دانستم رساندن پيامها را، و انجام دادن وعده ها را، و بيان داشتن امر و نهى ها را. درهاى حكمت الهى نزد ما اهل بيت گشوده است، و چراغ دين با راهنمايى ما افروخته است. بدانيد كه راههاى دين- كه نزد ماست- يك راه است، و آن راست- و كوتاه است- كسى كه آن راه را پيش گيرد، به منزل رسيده و غنيمت برده، و كسى كه در آن نرود، گمراه است، و پشيمانى خورده.براى روزى كار كنيد كه اندوخته ها براى آن نهند- تا به كار شود-، و رازها در آن روز آشكار شود. آن را كه سودش ندهد خردى كه دارد، چگونه از خردى كه با او نيست سود بردارد؟ كه آن غايب، ناتوانتر است از آنچه پيداست. و آن پنهان، محتاجتر است از آنچه هويداست. از آتشى بپرهيزيد، كه گرمى آن سخت است و ژرفاى آن دورتك و پر از بيم، زيور آن آهن و نوشيدنى آن زرد آب و چرك و ريم. بدانيد نام نيك كه خدا براى كسى ميان مردم گذارد، بهتر از مال است كه او براى كسى نهد، كه او را سپاس ندارد.
