(و فرمود:) چون طليعه نعمتها به شما رسيد، با ناسپاسى دنباله آن را مبريد.
حکمت 014
(و فرمود:) آن را كه نزديك واگذارد، يارى دور را به دست آرد.
حکمت 015
(و فرمود:) هر فريب خورده را سرزنش نتوان كرد.
حکمت 016
(و فرمود:) كارها چنان رام تقدير است كه گاه مرگ در تدبير است.
حکمت 017
(و آن حضرت را از فرموده رسول (ص) پرسيدند (پيرى را با خضاب بپوشانيد و خود را همانند يهود مگردانيد) گفت:) او كه درود خدا بر وى باد چنين فرمود: و شمار مرد دين اندك بود. اما اكنون كه ميدان اسلام فراخ گرديده و دعوت آن به همه جا رسيده، هر كس آن كند كه خواهد.
حکمت 018
(و فرمود:) هر كه همراه آرزوى خويش تازد، مرگش به سر در اندازد.
حکمت 019
(و فرمود:) از لغزش جوانمردان درگذريد كه كسى از آنان نلغزيد، جز كه دست خدايش برفرازيد.
حکمت 020
(و فرمود:) ترس با نوميدى همراه است، و آزرم با بى بهرگى همعنان، و فرصت چون ابر گذران. پس فرصتهاى نيك را غنيمت بشماريد.
حکمت 021
(و فرمود:) ما را حقى است اگر دادند بستانيم و گرنه ترك شتران سوار شويم و برانيم هر چند شبروى به درازا كشد. (و اين از سخنان لطيف و فصيح است و معنى آن اين است كه اگر حق ما را ندادند ما خوار خواهيم بود چنانكه رديف شتر سوار بر سرين شتر نشيند، چون بنده و اسير و مانند آن.)
حکمت 022
(و فرمود:) آن كه كرده وى او را بجايى نرساند نسب او وى را پيش نراند.
لطفا منتظر باشید ...
