حکمت 460 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه نهج البلاغه - نسخه متنی

سید جعفر شهیدی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید





حکمت 460

(و فرمود:) مردمان را روزگارى رسد بس دشوار، توانگر در آنروز آنچه را در دست دارد سخت نگاهدارد و او را چنين نفرموده اند. خداى سبحان فرمايد بخشش ميان خود را فراموش مكنيد. بدان در آن روزگار بلند مقدار شوند و نيكوان خوار، و خريد و فروخت كنند با درماندگان به ناچار و رسول خدا فرموده است با درماندگان معاملت مكنيد از روى اضطرار.

حکمت 461

(و فرمود:) دو تن درباره من تباه گرديدند، دوستى كه از حد بگذراند و دروغ بافنده اى كه از آنچه در من نيست سخن راند) و اين مانند فرموده اوست: كه (دو تن درباره من هلاك شدند دوستى كه از حد گذراند و دشمنى كه بيهوده سخن راند.)

حکمت 462

(و او را از توحيد و عدل پرسيدند، فرمود:) توحيد آن است كه او را به وهم درنيارى و عدل آنست كه او را بدانچه در خور نيست متهم ندارى. (و فرمود:) نيكو نيست خاموشى آنجا كه سخن گفتن بايد، چنانكه نيكو نيست گفتن كه نادانسته آيد.

حکمت 463

(و در دعا هنگام باران خواستن گفت:) خدايا ما را سيراب ساز به ابرهاى رام به فرمان، نه ابرهاى سركش خروشان (و اين از گفتار فصيح عجيب است، چه او ابرهاى با رعد و برق همراه با بادها و آذرخشها را به شتران سرسخت همانند فرموده است، كه بار از پشت بيفكنند و در سوارى دادن سركشى كنند، و ابرهاى تهى از رعد و برق ترسناك را به شتران رام تشبيه كرده است كه شيرشان را به آرامى مى دوشند و به آسانى بر پشتشان نشينند.)

حکمت 464

(و او را گفتند: اى امير مومنان چه مى شد اگر موى خود را رنگين مى كردى؟) (فرمود:) رنگ كردن مو آرايش است و ما در سوك به سر مى بريم (و از سوك رحلت رسول خدا (ص) را قصد دارد.)

حکمت 465

(و فرمود:) مزد جهادگر كشته در راه خدا، بيشتر نيست از مرد پارسا كه معصيت كردن تواند ليكن پارسا ماند. و چنان است كه گويى پارسا فرشته اى است از فرشته ها.

حکمت 466

(و فرمود:) خرسندى مالى است كه پايان نيابد (و بعضى اين گفته را از رسول خدا (ص) روايت كرده اند.)

حکمت 467

(و چون زياد بن ابيه را به جاى عبدالله پسر عباس به فارس و شهرهاى تابع آن حكومت داد، در گفتارى دراز كه او را از گرفتن خراج پيش از رسيدن وقت آن نهى فرمود گفت:) كار به عدالت كن و از ستم و بيداد بپرهيز كه ستم رعيت را به آوارگى وادارد و بيدادگرى شمشير را در ميان آرد.

حکمت 468

(و فرمود:) سخت ترين گناهان گناهى بود كه گناهكار آن را سبك شمارد.

حکمت 469

(و فرمود:) خدا بر عهده نادانان ننهاد كه دانش آموزند تا بر عهده دانايان نهاد كه بدانان بياموزند.

/ 253