(و فرمود:) اگر بدين شمشيرم بر بينى مرد با ايمان زنم كه مرا دشمن گيرد، نگيرد، و گر همه جهان را بر منافق ريزم تا مرا دوست دارد، نپذيرد، و اين از آن است كه قضا جارى گشت و بر زبان پيامبر امى گذشت كه فرمود: اى على! مومن تو را دشمن نگيرد و منافق دوستى تو نپذيرد.
حکمت 043
(و فرمود:) گناهى كه تو را زشت نمايد نزد خدا بهتر است از كار نيكى كه پسندت آيد.
حکمت 044
(و فرمود:) ارزش مرد به اندازه همت اوست و صدق او به مقدار جوانمردى اش و دليرى او به ميزان ننگى كه از بدنامى دارد و پارسايى او به مقدار غيرتى كه آرد.
حکمت 045
(و فرمود:) پيروزى به دورانديشى است و دورانديشى در به كار انداختن راى و به كار انداختن راى در نگاهداشتن اسرار.
حکمت 046
(و فرمود:) بپرهيزيد از صولت جوانمرد چون گرسنه شود و از ناكس چون سير گردد.
حکمت 047
(و فرمود:) دلهاى مردان رمنده است، هر كه آن را به خود خو داد، روى بدو نهاد.
حکمت 048
(و فرمود:) عيب تو نهان است چندانكه ستاره بختت تابان است.
حکمت 049
(و فرمود:) سزاوارتر مردم به بخشودن، تواناترشان است به كيفر نمودن.
حکمت 050
(و فرمود:) سخاوت بى خواستن بخشيدن است، و آنچه به خواهش بخشند يا از شرم است و يا از بيم سخن زشت شنيدن.
حکمت 051
(و فرمود:) هيچ بى نيازى چون خرد نيست، و هيچ درويشى چون نادانى و هيچ ميراث چون فرهيخته بودن و هيچ پشتيبان چون مشورت نمودن.
لطفا منتظر باشید ...
