(بر وزن فلس و قفل) ناپسند داشتن و امتناع. «كره الشّىء كرها و كراهة: ضدّ احبّه» ايضا كره (بفتح اول) بمعنى ناپسند شدن است. «كره الامر: قبح». لِيُحِقَّ الْحَقَّ وَ يُبْطِلَ الْباطِلَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ انفال: 8.تا حق را ثابت و باطل را ابطال كند هر چند گناهكاران ناپسند دارند.در صحاح، قاموس، مصباح، مفردات و اقرب نقل شده: كره بفتح اول ناپسندى و مشقّتى است كه از خارج بر شخص وارد و تحميل شود و بضمّ اول مشقّتى كه از درون و نفس انسان باشد.اين مطلب مورد تأييد قرآن مجيد است زيرا فقط در سه جا كره بضمّ اول آمده كه هر سه راجع بمشقت نفسى و درونى است كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتالُ وَ هُوَ كُرْهٌ لَكُمْ بقره: 216.وَ وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ إِحْساناً حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهاً وَ وَضَعَتْهُ كُرْهاً احقاف:15. معلوم است كه كره در هر دو آيه از درون آدمى است نه از خارج.كره بفتح اول پنج بار بكار رفته و ظاهرا همه از خارج است مثل فَقالَ لَها وَ لِلْأَرْضِ ائْتِيا طَوْعاً أَوْ كَرْهاً فصلت: 11. بآسمانها و زمين گفت:بيائيد با رغبت يا كراهت يعنى حتما بايد فرمان بريد اگر برغبت نباشد مجبوريد.يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَرِثُوا النِّساءَ كَرْهاً نساء: 19.در تفسير عياشى از امام صادق عليه السّلام نقل
لطفا منتظر باشید ...
