كلام در استعمال قرآن مطلق سخن و دستور است وَ قَدْ كانَ فَرِيقٌ مِنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلامَ اللَّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ بقره: 75. إِنِّي اصْطَفَيْتُكَ عَلَى النَّاسِ بِرِسالاتِي وَ بِكَلامِي اعراف: 144.ميشود گفت: كلام در اين آيه مصدر است يعنى من تو را برگزيدم بدستورهاى خودم و بسخن گفتنم با تو.كلم بفتح كاف و كسر لام جمع كلمه است و چهار بار در قرآن آمده و شامل اسم و فعل و حرف است و بكمتر از سه كلمه اطلاق نميشود إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ فاطر: 10.
كِلْتا
كلا و كلتا دو اسماند در لفظ مفرد و در معنى تثنيه اولى تأكيد مذكّر و دومى تأكيد مؤنّث باشد و دائم الاضافهاند كِلْتَا الْجَنَّتَيْنِ آتَتْ أُكُلَها كهف: 33. إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُما أَوْ كِلاهُما فَلا تَقُلْ لَهُما أُفٍّ اسراء: 23. هر يك فقط يكبار در كلام اللّه آمدهاند.
كَمْ
لفظى است بر دو وجه آيد يكى خبريّه كه مفيد كثرت است ديگرى استفهاميّه بمعنى چقدر و اىّ عدد.كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ دخان:25: چه بسا باغها و چشمهها كه گذاشتند و رفتند كَمْ أَهْلَكْنا مِنْ قَبْلِهِمْ
لطفا منتظر باشید ...
