توقّف. اقامت. «لبث بالمكان لبثا: مكث و اقام» راغب ملازمت نيز قيد كرده. فَما لَبِثَ أَنْ جاءَ بِعِجْلٍ حَنِيذٍ هود: 69. درنگ نكرد تا گوساله بريانى آورد. وَ لَبِثْتَ فِينا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ شعراء: 18. از زندگيت سالهائى در ميان ما ماندى.لابِثِينَ فِيها أَحْقاباً نباء: 23.ماندگانند در آن روزگارانى.تلبّث نيز بمعنى توقّف است وَ ما تَلَبَّثُوا بِها إِلَّا يَسِيراً احزاب: 14.
لبد
وَ أَنَّهُ لَمَّا قامَ عَبْدُ اللَّهِ يَدْعُوهُ كادُوا يَكُونُونَ عَلَيْهِ لِبَداً جنّ: 19.لبد را در آيه بضمّ و كسر اوّل خوانده و در قرآنها بكسر اوّل است.لبود بمعنى اقامت، چسبيدن، ازدحام و جمع شدن آمده است و آن در آيه جمع لبدة بضمّ اوّل بمعنى ملاصق، مجتمع و متراكم است ناگفته نماند: از آيه 16 سوره جنّ لحن كلام تغيير يافته و متوجّه مشركين است لذا ضمير «كادُوا- يَكُونُونَ» ظاهرا راجع بآنهاست مراد از «لِبَداً» متراكم بودن است در اقرب الموارد گفته: لبد هر پشم و موى متراكم و پيچيده است بعلت چسبيده بودن بعضى ببعضى لبد ناميده شده. ظاهرا وقت نماز خواندن آنحضرت، كفّار براى مزاحمت و تماشا باطرافش جمع شده و ميخواستند از سر و كله همديگر بالا روند معنى آيه چنين ميشود: و چون بنده خدا بنماز برخاست نزديك بود بر او متراكم شوند.بنظر بعضى متراكم بودن راجع به
لطفا منتظر باشید ...
