هذا عَذْبٌ فُراتٌ وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ فرقان: 53. ملوحة و ملاحة بمعنى شورى است و ملح بمعنى شور و نمك است يعنى: اين شراب گوارا و اين شور و تلخ است ايضا هذا عَذْبٌ فُراتٌ سائِغٌ شَرابُهُ وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ فاطر: 12. اين لفظ فقط دو بار در كلام اللّه آمده است.
مَلق
(بر وزن فلس) فقر. اصل آن بمعنى نرمى است كه فقر انسان را نرم و ذليل ميكند. املاق نيز بمعنى فقر و بىچيزى است وَ لا تَقْتُلُوا أَوْلادَكُمْ مِنْ إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَ إِيَّاهُمْ انعام:151. همينطور است آيه 31. از سوره اسراء. يعنى: فرزندان خويش را از ترس فقر و گرسنگى نكشيد شما و آنها را ما روزى ميدهيم.هر دو آيه صريحاند در اينكه عرب از ترس فقر و گرسنگى فرزندان خويش را ميكشتند، در آيه ديگرى آمده وَ كَذلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٍ مِنَ الْمُشْرِكِينَ