دوام طاعت. در قاموس و اقرب طاعت آمده ولى راغب دوام طاعت مع الخضوع گفته است در مجمع البيان فرموده: اصل آن بمعنى دوام است سپس بمعنى طاعت، نماز، طول قيام، دعا و سكوت ميايد از جابر نقل است كه از پيغمبر صلّى الله عليه وآله سؤال شد: كدام نماز افضل است فرمود: طول القنوت يعنى طول قيام در نماز. صاحب العين گفته: قنوت در نماز دعا كردنست پس از قرائت.زيد بن ارقم گويد: در نماز سخن ميگفتيم تا آيه وَ قُومُوا لِلَّهِ قانِتِينَ (بقره: 238.) آمد از سخن در نماز امساك كرديم.اين معانى در قاموس و نهايه نيز آمده ولى ظاهرا بيان مصداق باشد كه هر يك نوعى طاعت است وَ مَنْ يَقْنُتْ مِنْكُنَّ لِلَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تَعْمَلْ صالِحاً نُؤْتِها أَجْرَها مَرَّتَيْنِ احزاب: 31.هر كه از شما پيوسته در طاعت خدا و رسول باشد و كار نيكو كند مزدش را دو بار ميدهيم.إِنَّ إِبْراهِيمَ كانَ أُمَّةً قانِتاً لِلَّهِ نحل: 120. ابراهيم براى خدا بنده مطيعى بود قُومُوا لِلَّهِ قانِتِينَ بقره:238. پيوسته مطيع خدا باشيد.وَ لَهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كُلٌّ لَهُ قانِتُونَ روم: 26. اشاره بطاعت موجودات از نظام هستى است كه با قدرت خدا پىريزى شده است أَمَّنْ هُوَ قانِتٌ آناءَ اللَّيْلِ ساجِداً وَ قائِماً زمر: 9. قانت همان ملازم طاعت است در بيشتر آيات ذكر اعمال ديگر با قنوت بيان و يا ذكر خاصّ با عامّ است.