(بفتح اول) پوشاندن. «كمّ الشّىء كمّا: غطّاه و ستره» كمّ (بكسر كاف) غلافى است كه گل يا ميوه را ميپوشاند جمع آن در قرآن اكمام است. راغب گويد: كمّ بضمّ اول قسمتى از آستين پيراهن است كه دست را ميپوشاند و بكسر آن غلافى است كه ميوه را ميپوشاند.فِيها فاكِهَةٌ وَ النَّخْلُ ذاتُ الْأَكْمامِ رحمن: 11. مراد از فاكهه ميوهاى غير از خرماست و مراد از اكمام غلافهائى است كه خرما در آن ميشود يعنى در زمين ميوههائى است و نخل غلافدار.إِلَيْهِ يُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ ما تَخْرُجُ مِنْ ثَمَراتٍ مِنْ أَكْمامِها وَ ما تَحْمِلُ مِنْ أُنْثى وَ لا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ فصلت:47. علم قيامت راجع بخداست ميوه ها جز بعلم او از غلافهايشان در نيايند و مادگان جز بعلم او حمل بر ندارند و نگذارند. اين كلمه تنها دو بار در قرآن آمده است.
لطفا منتظر باشید ...
