حرف نصب و نفى و استقبال است وَ لَنْ تَرْضى عَنْكَ الْيَهُودُ وَ لَا النَّصارى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ بقره: 120.يهود و نصارى هرگز از تو راضى نباشند تا مگر از دينشان پيروى كنى.در قاموس ميگويد: آن نه براى نفى ابد است نه تاكيد نفى: چنانكه زمخشرى گفته، اگر براى ابد بود لفظ «اليوم» در آيه فَلَنْ أُكَلِّمَ الْيَوْمَ إِنْسِيًّا مريم: 26. نميامد و اگر براى تأكيد بود لفظ «ابد» در وَ لَنْ يَتَمَنَّوْهُ أَبَداً بقره: 95. تكرار ميشد و اصل عدم تكرار است.در اقرب الموارد چيزى در اين باره نفيا و اثباتا نقل نكرده است ولى طبرسى ذيل لَنْ تَرانِي اعراف:143. فرموده لن نفى ابد است چنانكه فرموده «وَ لَنْ يَتَمَنَّوْهُ أَبَداً» ... «لَنْ يَخْلُقُوا ذُباباً»، بنظر ميايد قول قاموس ضعيف است.
لهب
شعله. مشتعل شدن آتش.اسم و مصدر هر دو آمده است، بمعنى غبار برخاسته نيز آيد لا ظَلِيلٍ وَ لا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ مرسلات: 31. نه گوار است و نه از شعله آتش باز دارد.تَبَّتْ يَدا أَبِي لَهَبٍ وَ تَبَّ. ما أَغْنى عَنْهُ مالُهُ وَ ما كَسَبَ. سَيَصْلى ناراً ذاتَ لَهَبٍ مسد: 1- 3.ابو لهب عموى حضرت رسول صلّى الله عليه وآله است و او را بقولى براى زيبائيش ابو لهب ميگفتند و دو گونهاش گوئى شعله ميكشيدند. بنا بر اين قرآن كنيه مشهور او را آورده و عنوان كرده