زن عمران نذر كرد: خدايا بچّهايكه در شكم دارم در راه تو و در خدمت دين تو خواهد بود، زن اميدوار بود كه آن بچّه پسر باشد، ولى دختر بدنيا آمد، مادرش نام او را مريم گذاشت و او و فرزندش را كه ميدانست در آينده بوجود خواهد آمد از شرّ شيطان در پناه خدا قرار داد. خداوند اين نذر را قبول فرمود و زير لطف خدائى مريم به بهترين وجهى تربيت شد و خداوند زكريّا عليه السّلام را بر او كفيل قرار داد. آل عمران: 35 و 37.
كرامات
1- كُلَّما دَخَلَ عَلَيْها زَكَرِيَّا الْمِحْرابَ وَجَدَ عِنْدَها رِزْقاً قالَ يا مَرْيَمُ أَنَّى لَكِ هذا قالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَنْ يَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ. هُنالِكَ دَعا زَكَرِيَّا رَبَّهُ قالَ رَبِّ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعاءِ آل عمران: 37 و 38.ميتوان از ظهور آيه بدست آورد كه طعام حاضر در نزد مريم مائده آسمانى بوده است كه زكريّا عليه السّلام با تعجّب ميپرسد: اين از كجاست؟مريم جواب ميدهد: از نزد خدا.و ظاهر آنست كه ديدن اين وضع زكريّا را دلگرم كرده تا از خدا فرزندى بخواهد با آنكه بشهادت آيه 40. همين سوره و آيات اوائل سوره مريم، زكريّا آنروز پير فرتوت و زنش از اوّل عقيم بود. يعنى: اى خدا حالا كه تو بمريم لطف فرموده مائده آسمانى نازل ميفرمائى مرا نيز با آنكه پير فرتوتم فرزندى عنايت فرما.در روايات هست كه: زكريّا ميديد در زمستان ميوه تابستان و در تابستان ميوه زمستان در نزد مريم هست. در احاديث لفظ صريحى نيافتم كه تصريح بمائده آسمانى بودن آن
لطفا منتظر باشید ...
