باران دهنده: قالُوا هذا عارِضٌ مُمْطِرُنا احقاف: 24.گفتند: اين ابر ظاهرى است كه بما باران دهنده است در اين آيه «امطر» در باران معمولى و باران رحمت بكار رفته است.
مطى
ثُمَّ ذَهَبَ إِلى أَهْلِهِ يَتَمَطَّى قيامة: 33. مطا. بمعنى پشت است مطيّة شتريست كه به پشتش سوار شوند.تمطّى كشيدن پشت و تكبّر است «تمطّى الرّجل: تمدد و تبختر» يعنى:سپس بسوى خانوادهاش رفت بحالت تكبّر. (و از تكذيب حقّ خودپسندى ميكرد). اين لفظ بيشتر از يكبار در كلام اللّه نيامده است.
مع
مع بقول مشهور اسم است بدليل دخول تنوين در «معا» و بقولى حرف جرّ است. و آن دلالت بر اجتماع دارد خواه اجتماع در مكان باشد مثل «هما معا فى الدّار» و خواه در زمان مثل «هما ولدا معا» آندو با هم زائيده شدند. و خواه در مقام مثل «هما معا فى العلوّ».ايضا مفيد معنى نصرت و يارى است، يارى شده همان مضاف اليه «مع» است چنانكه راغب ميگويد مثل لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا توبه: 40.يعنى محزون نباش خدا يار ماست إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَوْا وَ الَّذِينَ هُمْ مُحْسِنُونَ نحل: 128. خدا يار آنان است كه تقوا كرده و آنانكه نيكو كارانند. و آن بلفظ «مع- معك- معكم- معكما- معنا- معه- معها- معهم و معى» در قرآن مجيد آمده است.
لطفا منتظر باشید ...
