قاموس قرآن جلد 6

براى عرض تهنيت بمحضر حضرت محمد صلّى الله عليه وآله بروم كه مولوى براى وى متولّد شده است ميخواهى ترا نيز با خود به برم، فطرس مايل شد، جبرئيل او را به محضر آنحضرت آورد، فطرس با انگشتش بآنحضرت التماس كرد حضرت فرمود: بالت را ببدن حسين بمال. او چنان كرد و پرواز نمود.

سند روايت در بحار چنين است:

در سرائر از جامع بزنطى از عيسان مولى سدير از ابى عبد اللّه عليه السّلام و از مردى از اصحاب از پدرش از ابى عبد اللّه عليه السّلام، گويد جمعى از اصحاب نقل كرده‏اند كه فطرس ...

شيخ رحمه اللّه در مصباح راجع بسوّم شعبان دعائى از حضرت عسكرى سلام اللّه عليه نقل كرده كه در ضمن آن اين جمله است: «و عاذ فطرس بمهده و نحن عائذون بقبره من بعده» پيدا است كه اشاره بروايت بزنطى است.

در نهج البلاغه خطبه 190. معروف به (قاصعه) از ابليس بلفظ ملك تعبير آورده «كلّا ما كان اللّه سبحانه ليدخل الجنّة بشرا بامر أخرج به منها ملكا».

نقل شيخ در مصباح چنين است:

بقاسم بن علاء همدانى وكيل امام عسكرى عليه السّلام توقيع رسيد كه مولانا الحسين عليه السّلام روز سوم شعبان متولّد شد آنرا روزه بگير و اين دعا را بخوان:

اللّهُمَّ ... كه جمله «عاذ فطرس بمهده ...» در ضمن آنست.

در رجال كشى در ذكر محمد بن سنان نقل شده: چون ببركت دعاى امام جواد عليه السّلام درد چشم محمد بن سنان برطرف شد، محمد بآنحضرت گفت «يا شبيه صاحب فطرس» سپس محمد بن مرزبان از ابن سنان پرسيد:

مقصودت از شبيه صاحب فطرس چه چيز بود گفت: خدا بملكى از ملائكه كه فطرس نام داشت غضب كرد الخ ...

سند روايت چنين است: حمدويه از ابو سعيد آدمى از محمد بن مرزبان از محمد بن سنان.