استنباط از وصيت - قضاوتهای امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) نسخه متنی

استنباط از وصيت

مردى ده هزار درهم به شخصى داد و به او وصيت كرد موقعى كه پسرم بزرگ شد آنچه را كه از آنها دوست دارى به او بده. و چون پسر موصى بزرگ شد، وصى نزد حضرت امير عليه السلام رفت و وصيت موصى را بيان داشت و گفت: حالا چقدر بايد به فرزند موصى بدهم؟

على عليه السلام مايل هستى چقدر به او بدهى؟

هزار درهم.

حالا نه هزار درهم كه دوست داشته اى براى خودت بگذارى به او بده و هزار درهم براى خودت بگذار. [ مناقب، سروى ج 1، ص 508. ]

و گذشت در خبر نهم از فصل هشتم اين كه مرد و زنى را نزد عمر آورده، مرد به زن گفته بود: اى زناكار! و زن به او گفته بود: تو از من زناكارترى، و عمر خواست به هر دو حد بزند پس اميرالمومنين عليه السلام به او فرمود: بر مرد، حدى نيست و زن مستحق دو حد است؛ حد افتراء و حد زنا به علت اقرار او به زنا؛ زيرا وقتى به مرد گفته تو از من زناكارترى؛ يعنى من هم زناكارم ولى كمتر از تو.