فرزند از توست - قضاوتهای امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

قضاوتهای امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) - نسخه متنی

محمدتقی شوشتری

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید


فرزند از توست

مردى نزد حضرت امير عليه السلام آمده گفت: يا اميرالمومنين! من هميشه به هنگام آميزش با همسرم عزل مى كرده ام و اكنون مى بينم او آبستن شده است.

آن حضرت عليه السلام به وى فرمود: تو را به خدا سوگند مى دهم آيا هيچ برايت اتفاق افتاده كه پس از آميزش اول بدون اين كه بول كنى مجددا با او آميزش نموده باشى؟

گفت: آرى، چنين شده است.

امام عليه السلام به او فرمود: فرزند از خودت مى باشد. [وجه اين كه فرزند به او ملحق مى شود اين است كه چون پس از آميزش اول، بول نكرده است بقايايى از نطفه در مجراى او باقيمانده، و در دفعه دوم، رحم، آنها را جذب نموده است.

و ظاهرا اين علتى كه امام عليه السلام به او فرموده تنها جنبه اقناعى داشته؛ زيرا اگر بعد از آميزش اول هم بول كرده بود باز هم فرزند به او ملحق بود؛ زيرا گاه مى شود بدون اينكه مرد متوجه شود نطفه به رحم زن پيشى مى گيرد؛ چنانچه اخبار ديگرى بر اين معنى دلالت دارد. "مولف".]

استدلال به قرآن

هنگامى كه هيثم از بعض غزوات به خانه خود بازگشت، پس از شش ماه تمام زنش فرزندى به دنيا آورد. هيثم فرزند را از خود ندانسته وى را نزد عمر برد و قصه را برايش بيان داشت. عمر دستور داد زن را سنگسار كنند. اتفاقا پيش از آن كه او را سنگسار كنند، اميرالمومنين عليه السلام او را ديد و از قضيه باخبر گرديد، پس به عمر فرمود: بايد بگويى زن راست مى گويد؛ زيرا خداوند در قرآن مى فرمايد: و حمله و فصاله ثلاثون شهرا؛ [ سوره احقاف، آيه 14. ] مدت حمل و از شير گرفتن فرزند، سى ماه است و در آيه ديگر مى فرمايد: والوالدات يرضعن اولادهن حولين كاملين؛ [ سوره بقره، آيه 233. ] مادران فرزندان خود را دو سال تمام شير مى دهند.

و وقتى كه بيست و چهار ماه دوران شير دادن از سى ماه كم شود شش ماه مى ماند كه كمترين دوران حاملگى است.

عمر گفت: اگر على نبود عمر به هلاكت مى رسيد و زن را آزاد نمود [ مناقب، سروى، قضاياه "ع" فى خلافه عمر. ارشاد، مفيد، ص 110. ]

/ 270