بلاذرى آمده: عمر به منظور تقسيم زمين هاى جابيه كه مفتوح العنوه بودند به آنجا سفر كرد، معاذ بن جبل به عمر گفت: اگر اين زمينها را تقسيم كنى بى عدالتى خواهد شد؛ زيرا اينها بتدريج از بين رفته و سرانجام، اين مال بسيار، ملك يك نفر خواهد شد، و در نتيجه نسل آينده كه حافظ و نگهدار اسلام خواهند بود از آنها نصيبى نخواهند داشت؛ بنابراين، به گونه اى عمل كن كه منافع تمام مسلمين حال و آينده را در نظر گرفته باشى، پس عمر بر طبق گفته معاذ عمل كرد. [ فتوح البلدان، ص 206. ]
نسيان
ابن ابى الحديد آورده: عمر در اواخر عمرش نسيانى عارضش شده بود بطورى كه عدد ركعات نماز را فراموش كرد بدين جهت مردى را پيش روى خود قرار مى داد و با تلقين او نمازش را به جا مى آورد. [ شرح نهج البلاغه، ج 3، ص 110. ]