تكبيرات افتتاحيه - قضاوتهای امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) نسخه متنی

تكبيرات افتتاحيه

حضرت امير عليه السلام درباره معنا و تاويل تكبيرات افتتاحيه تا تكبيره الاحرام فرمود: در موقع گفتن الله اكبر اول در قلب خود حاضر مى كنى خدا بزرگتر است از اين كه به ايستادن و نشستن وصف شود. و در دوم خطور مى دهى خدا بزرگتر است از اين كه به حركت و يا جمود وصف شود، و در سوم از دل مى گذرانى كه خدا بزرگتر است از اين كه درباره اش گفته شود جسم است و يا به چيزى تشبيه و قياس شود. و در چهارم خدا بزرگتر است از اين كه درباره اش گفته شود جوهر و يا عرض است و يا چيزى را حمل مى كند و يا چيزى در او حلول مى نمايد. و در ششم خدا بزرگتر است از اين كه آثار امور حادثه از قبيل زوال و انتقال و تبدل حال درباره اش فرض شود. و در هفتم بزرگتر است از اين كه داراى حواس پنجگانه باشد. [ بحار، باب آداب الصلوه، ج 81 ص 254. ]

نشانه خدا

مردى نزد حضرت اميرالمومنين عليه السلام آمده گفت: يا اميرالمومنين! به چه چيز خدايت را شناخته اى؟ فرمود: به واسطه شكستن عزمها و تصميمها، و چون بر انجام كارى اراده كردم موانع و قضا، حائل گرديد و مقصودم عملى نشد پس فهميدم تدبير كننده و عاقبت انديش ديگرى است.

پرسيد؛ چه چيز سبب شد كه خدا را سپاسگزارى نمايى؟

فرمود: ديدم كه چه بلاهايى كه از من دور كرده و بر ديگرى وارد نموده، پس فهميدم كه بر من منت گذاشته و من هم او را شكر كردم. پرسيد؛ چه چيز سبب شده كه به ملاقات و ديدار او علاقه مند گردى؟ فرمود: چون ديدم آيين فرشتگان و پيامبرانش را براى من برگزيده و نعمت را بر من تمام كرده دانستم خدايى كه اين گونه مرا گرامى داشته هرگز فراموشم ننموده، به همين سبب به ديدار او مشتاق گرديدم. [ توحيد، صدوق، باب 41، حديث 6. ]