فريبكارى - قضاوتهای امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) نسخه متنی

فريبكارى

در تاريخ طبرى آمده: مغيره بن شعبه ادعا مى كرد كه او تازه عهدترين مردم به رسول خدا صلى الله عليه و آله است و به مردم مى گفت: من انگشتر خود را در ميان قبر پيغمبر صلى الله عليه و آله انداختم تا با اين بهانه داخل در قبر شده بدن رسول خدا صلى الله عليه و آله را مس نمايم تا من آخرين كسى باشم كه از رسول خدا جدا گشته است. طبرى از عبدالله بن حرث نقل كرده كه مى گويد: من در زمان خلافت عمر يا عثمان به همراه على عليه السلام براى انجام عمره وارد مكه شديم و آن حضرت در منزل خواهر خود "ام هانى" اقامت گزيد و آنگاه كه از اعمال عمره فارغ گرديد به خانه بازگشت و غسل نمود در اين موقع گروهى از عراقى ها به نزد آن حضرت آمده عرضه داشتند: از شما سوالى داريم امام عليه السلام به آنان فرمود: گمانم مى خواهيد از مطلبى كه مغيره به شما گفته از اين كه او تازه عهدترين مردم به رسول خداست بپرسيد؟

گفتند: آرى.

آن حضرت فرمود: دروغ گفته است، تازه عهدترين مردم نسبت به مردم رسول خدا قثم بن عباس مى باشد و او آخرين نفر ما بوده كه از ميان قبر پيغمبر صلى الله عليه و آله خارج گشته است. [ طبرى، ج 3، ص 205،. كامل، ابن اثير، ج 2، ص 16. ]

مسح بر كفش

امام باقر عليه السلام فرمود: روزى عمر اصحاب رسول خدا صلى الله عليه و آله را در حالى كه اميرالمومنين عليه السلام نيز در ميان آنان بود گرد آورده از آنان درباره حكم مسح بر كفش ها پرسش نمود.

مغيره بن شعبه گفت: من رسول خدا صلى الله عليه و آله را ديده ام بر كفشها مسح كرده است. [مغيره در اين ادعايش بر رسول خدا صلى الله عليه و آله افترا بسته، چرا كه مغيره مردى منافق بوده و نفاق او را خليفه سومشان عثمان و نيز عبدالرحمن بن عوف يكى از شش نفر شوراى آنان و از عشره مبشره تصديق نموده، و علت اين كه اميرالمومنين عليه السلام به جاى تكذيب او به او فرمود: كه آن مخالف آيات قرآن است؛ زيرا تكذيب او شاهد خارجى نداشت و اثبات آن مشكل بود.

گذشته از اين كه صدوق "ره" فرموده: كفش داشتن رسول خدا صلى الله عليه و آله سند تاريخى ندارد جز كفشى كه نجاشى براى آن وجود مبارك "ص" هديه فرستاده و تازه آن هم رويش شكافته بوده و پيغمبر "ص" در حالى كه كفش به پا داشته بر روى پاهايش مسح نموده و كسانى كه درست متوجه نبوده اند مى گفته اند: پيغمبر بر كفشهايش مسح نموده است. "مولف".]

اميرالمومنين عليه السلام فرمود: آيا پيش از نزول سوره مائده يا پس از آن؟

مغيره: نمى دانم.

على عليه السلام قرآن حكم مسح را بيان نموده كه لازم است بر روى پا باشد، و سوره مائده كه متضمن اين حكم است حدود دو يا سه ماه قبل از رحلت رسول خدا صلى الله عليه و آله نازل شده است. [ تهذيب، ج 1، ص 361، حديث 21. ]