تاديب - قضاوتهای امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) نسخه متنی

تاديب

مردى را كه مرد ديگر را در رختخوابش ديده بودند نزد حضرت امير عليه السلام آوردند، آن حضرت عليه السلام دستور داد او را در مدفوعش آلوده سازند. [ من لايحضر، كتاب الحدود، باب ما يجب به التعزير و...، حديث 28. ]

حسين بن خالد مى گويد: از اميرالمومنين عليه السلام پرسيدم از حكم كسى كه مرتكب زناى محصنه شده و در موقع سنگسار شدن فرار نموده آيا بازگردانده مى شود يا نه؟

آن حضرت عليه السلام فرمود: در يك صورت بازگردانده مى شود و در صورت ديگر نه، اگر سبب حد زدنش اقرار خودش بوده او را بر نمى گردانند، و اگر بينه بوده و خودش انكار مى كرده او را برگردانده و حد كاملى به او مى زنند.

سپس فرمود: اين تفصيلى است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله آن را فرموده، در هنگامى كه ماعز بن مالك نزد آن حضرت به زناى خود اعتراف نموده و در موقع اجراى حد فرار كرد، پس زبير بن عوام ساق شترى به طرف او پرتاب نموده او را به زمين افكند و مردم دورش را گرفته و او را كشتند، و آنگاه پيامبر صلى الله عليه و آله را از قضيه خبر دادند. آن حضرت فرمود: چرا ماعز را به حال خود نگذاشتيد؟ زيرا او خودش به گناهش اعتراف كرده بود و در اين صورت اگر فرار كند باز خواهد آمد و سپس فرمود: اما اگر على عليه السلام نزد شما بود هرگز گمراه نمى شديد و خونبهاى او را از بيت المال به اوليايش داد. [ فروع كافى، كتاب الحدود، باب صفه الرجم، حديث 5. ]

آزمايش ادعا

زنى ادعا كرد كه در يك ماه سه بار عادت شده است، اميرالمومنين عليه السلام فرمود: از آشنايان محرمش بپرسند آيا در ماههاى گذشته نيز چنين بوده يا نه؟ و چنانچه بر آن گواهى دادند ادعايش پذيرفته مى شود وگرنه دروغ گفته است. [ تهذيب، باب عدد النساء، حديث 175. ]