مكتب سقراط، «تصورات نخستين» را منحصر به تصورات حسي نميداند بلكه، سرچشمه تصورات نخستين را دو نوع ميداند:1 - يكي «تصورات جزئي» حسي كه متأثر از موجودات مادي خارجي ميباشند.2 - دوم، «تصورات شهودي دروني» كه بدون واسطة حس در درون انسان، حاصل است؛ مثل علم من به وجود جزئي خودم، به عنوان فاعل انديشه كه علمي است حضوري و شهودي بدون واسطه حس. در اين شهود دروني كه خودم فاعل انديشه باشم معلوم من موجودي نامحسوساست.
توجه به يك خطاء
حسگرايان، علم حضوري دروني بهوجود خود را، علم حسي دروني مينامند، در حالي كه اين تفكر، غلط است؛ زيرا آنان