خداوندي که محبت اولاد را در دل پدر و مادر قرار داده است تا پدران و مادران قهراً به فرزندانشان مهرباني کنند حتي حيوانات را نسبت به اولادشان مهربان آفريده است و مهرباني بندگان نسبت به هم يا بخاطر محبت غريزي است که خداوند در دل آنها قرار داده همچون مهر اولاد در دل پدر و مادر و يا محبت بندگان هم بخاطر منافعي است که از هم ميبرند اما محبت خداوند به بندگانش (و اينکه چنين مهري را در دل پدر و مادر قرار داده) بدون چشم داشت به منافعي است که از بندگان نصيبش شود حتي دستورات خداوند به بندگان همه بخاطر اصلاح بندگان و سعادت خود بندگان است حتي عبادتي را که بر بندگان واجب کرده است بخاطر دوري انسان از خودخواهي و گرايش به حق خواهي و خيرخواهي است که در جاي خودش بطور مفصل بحث خواهد شد در هر حال در اينجا ما تنها در حد امکان بحث ميکنيم با اينکه وجود علم براي خدا و نيز محبت و مهرباني براي او هيچ مشکل عقلي ندارد مشکل عقلي را توهم هاي غلط، درباره خدا بوجود ميآورد توهم غلط ارسطوئي توهم غلط افلاطوني درباره ذات و صفات و افعال خداوند. و يا توهم غلط «عوامي» و کتب آسماني تحريف شده، قبل از قرآن درباره خدا و افعال و صفات او که گويا خدا و صفات و