اولاً در خارج، وجودي به نام «وجود رابط»، نداريم تا آن كه مخلوقات را نسبت به وجود خدا، وجود رابط بدانيم، چه رسد به اينكه معلول كه يك طرف دارد را وجود رابط بدانيم، در حالي كه وجود رابط، اگر در خارج باشد، لااقل بايد دو طرف داشته باشد. تشبيه «معلول» كه در خارج وجودش غير از وجود علتش است، به «معني حرفي»، تشبيهي بي جا است. ثانياً علاوه بر آنكه از سوي ديگر با قديم بودن طرف نسبت، قطعا نسبت هم قديم ميشود. اگر مخلوقات و پديدههاي جهان، همچون وجود رابط نسبت به خداي قديمند، ديگر هيچ حادثي در عالم نبايد باشد.چون خدا كه طرف نسبت است، قديم است؛ درنتيجه نسبت هم قديم ميشود.