قاعده اى اساسى در بررسى مراتب تجليات و ظهورات ، «قاعده برزخيت »است، بدين مضمون كه : در بين هر دو مرتبه از مراتب ظهور كه ميان آن دو تباين كامل برقرار باشد، به جهت اتصال و ارتباط آنها با يكديگر بايد عالم برزخى موجود باشد تا ربط بين آن دو متصور و معقول باشد. اين برزخ، واجد ويژگى هر دو عالم مى باشد، بدين معنا كه پاره اى از احكام هر دو طرف (هر دو مرتبه) را دارد، چنان كه بين واجب متعال و ممكن، واسطه اى به نام برزخ جامع، وجود دارد و بين عالم ارواح و عالم اجساد، واسطه اى به نام عالم مثال وجود دارد كه در تجرد و روحانيت، مانند عالم عقل و روح است و در قبول شكل و مقدار ، مانند عالم حس و ماده. (76)
لطفا منتظر باشید ...
