لطفا منتظر باشید ...
1. تجلى و نظام احسن
اگر عالم، همه ظل الله است و مظهر اسماى حق و اگر هر اسم از اسماى حق احسن و همگى از جمله اسماى حسنى مى باشند، پس نظام عالم نيز نظام احسن خواهد بود و عرفا بدين طريق لمى، احسن بودن نظام عالم و عدم دخول شر درقضاى الهى را اثبات و تبيين مى نمايند. (19) ابن عربى در فص ايوبى چنين آورده: «واذا كان الحق هوية العالم فما ظهرت الاحكام كلهاالا منه... فليس فى الامكان ابدع من هذا العالم انه على صورة الرحمن اوجده الله اى ظهر وجوده تعالى بظهور العالم » و اگر حق تعالى هويت عالم است (به حسب ظهور) پس احكام جز از جانب او ظاهر و صادر نمى شود. پس وقوع عالمى بديع تر و زيباتر از اين عالم ممكن نيست، چرا كه اين عالم بر صورت رحمان است وظل نظام اسمايى حق تعالى كه توسط نفس رحمانى پديدار شده است كه خداوند (الله تعالى) او را به وجود آورده; يعنى، وجود حق به واسطه ظهور عالم به منصه ظهور رسيده است. (20) قبلا نيز كلام ديگرى از ايشان كه مساله مذكور را باتكيه بر حديث (ان الله جميل و يحب الجمال) مورد تاييد و تثبيت قرار داده نقل شد. از اميرالمؤمنين عليه السلام نقل شده كه: «خلق ما خلق و اتقن خلقه و صور ماصور فاحسن صورته (21) ; مخلوقات را خلق نمود و محكم خلق نمود و تصاوير راصورت بندى نمود، پس نيكو صورت نگاشت. حافظ شيرازى نيز در اين باب چنين آورده:
اى فروغ ماه حسن از روى رخشان شما
آب روى خوبى از چاه زنخدان شما
آب روى خوبى از چاه زنخدان شما
آب روى خوبى از چاه زنخدان شما
مرا به كار جهان هرگز التفات نبود
رخ تو در نظر من چنين خوشش آراست
رخ تو در نظر من چنين خوشش آراست
رخ تو در نظر من چنين خوشش آراست
فكل مليح حسنه من جمالها
معار له بل حسن كل مليحة
معار له بل حسن كل مليحة
معار له بل حسن كل مليحة
پير ما گفت خطا بر قلم صنع نرفت
آفرين بر نظر پاك خطا پوشش باد
آفرين بر نظر پاك خطا پوشش باد
آفرين بر نظر پاك خطا پوشش باد
