لطفا منتظر باشید ...
اشكال بر مرحوم آخوند:
كلام ايشان فقط در ارتباط با آن دسته از نواهى كارساز است كه متعلّق آنها از اين جهت ـ مورد بحث ما ـ اطلاق داشته باشد و نمى تواند مسأله را در ارتباط با همه نواهى حلّ كند.2ـ راه حلّ مرحوم نائينى
ايشان مىفرمايد: همان طوركه متعلّق امر دربعضى از اوامر به صورت عام استغراقى است كه نتيجه آن انحلال و تعدّد تكليف ـ به حسب تعدّد افراد عام ـ و ثبوت موافقت و مخالفت براى هر تكليف است، در باب نواهى هم مىتوان همين معنا را پياده كرد.توضيح: در باب اوامر بعضى از تكاليف به عام استغراقى تعلّق مىگيرد و در ارتباط با امر، موافقت ها و مخالفت هاى متعدّد مطرح است. مثلا متعلّق امر در «أكرم كلّ عالم» عبارت از «اكرام هرعالمى به نحو عام استغراقى» است. ودر حقيقت، «أكرم كلّ عالم» ـ به تعداد افراد عالم ـ به اوامر و تكاليف متعدّدى انحلال پيدا مىكند. گويا مولا از اوّل گفته است: «أكرم زيداً العالم، أكرم عمراً العالم، أكرم بكراً العالم و...». در اين صورت هر تكليفى مستقل بوده و داراى موافقت و مخالفت مخصوص به خود است. اگر مكلّف، زيد عالم را اكرام نكرد، امر متعلّق به آن ـ به جهت عصيان ـ ساقط مىشود ولى ساير امرهاى ديگر به قوّت خود باقى است. اگر بكر عالم را اكرام كرد، امر متعلّق به آن ـ به جهت موافقت ـ ساقط مىشود ولى در عين حال ساير اوامر به قوّت خودش باقى است.مرحوم نائينى مىفرمايد: همين معنا را در باب نواهى هم پياده كرده مىگوييم:1 ـ كفاية الاُصول، ج1، ص233
