آيا مسأله نهى متعلق به عبادات و معاملات، مسأله اى اصولى است؟ظاهر اين است كه مسأله نهى از عبادات و معاملات، مسأله اى اصولى است، زيرا ضابطه مسأله اصولى بر آن انطباق دارد. ضابطه مسأله اصولى اين بود كه آن مسأله در قياس استنباط، به عنوان كبرى واقع شود و در ما نحن فيه چنانچه اقتضاء را بپذيريم مىگوييم:صغرى: بيع ما ليس عند البايع يكون منهيّاً عنه.كبرى: النهي المتعلّق بالعبادة أو المعاملة يقتضي الفساد.نتيجه: بيع ما ليس عند البايع يكون فاسداً.روشن است كه «فساد بيع ما ليس عند البايع» حكم فرعى الهى است پس ضابطه مسأله اصوليه بر اين مسأله انطباق دارد.
مقدّمه سوّم
آيا مسأله نهى متعلّق به عبادات يا معاملات، از مسائل لفظى علم اصول است يا از مسائل عقلى آن؟مسائل علم اصول بر دو قسم اند:1ـ مسائل لفظى، مثل مسأله «آيا هيئت افعل دلالت بر وجوب مىكند يا نه؟».2ـ مسائل عقلى، مثل مسأله «آيا بين وجوب شىء و وجوب مقدّمه آن، ملازمه
لطفا منتظر باشید ...
