درس 18 : افق حسى كه آنرا افق رؤيت و افق مرئى و شعاعى نيز گويند
دانسته شد كه دوائر صغار موازى افق حقيقى را مقنطرات گويند آن مقنطراتى كه فوق الافق باشند آنها را مقنطرات ارتفاع و آنچه را تحت الافق باشند مقنطرات انحطاط گويند . اين كه گوييم : انسان سطح كره ارض را به سبب بزرگى حجم آن مستوى مى بيند و چه بسا از انسانهاى پيشين آن را به همين نظر ظاهرى مستوى مى پنداشتند تابادله كرويت زمين معلوم شده است كه سطح آن مستدير است نه مستوى . و بحثى در پيش است كه زمين كره تام نيست و به تقريب سطح آن مستدير است نه بتحقيق . حال بدانكه آن مقنطره اى كه در طرف نيم ظاهر يعنى جانب سمت راس رائى از نقطه زير قدم وى بر سطح ارض بگذرد كه لاجرم مماس سطح ارض خواهد بود آن را افق حسى گويند . و تفاوت ميان آن و افق حقيقى به قدر نصف قطر ارض مى باشد . افق حسى فلك را يعنى عالم جسمانى را به دو قسم مختلف سازد كه قسم اصغر آن جهت ظاهر باشد و فارق ميان ظاهر و خفى فلك نسبت به سطح ارض بود . و دو نقطه تقاطع او با معدل النهار را مشرق و مغرب حسى گويند و با منطقة البروج را طالع و غارب حسى . و دو قطب آن همان سمت الرأس و سمت القدم است چنانكه در درس نخستين گفته آمد . افق حسى را افق رؤيت و افق مرئى و شعاعى نيز گويند و حسى و رؤيت