رصدى بزرگ جناب مولى غلامحسين جونپورى شيرازى صاحب زيج و جامع بهادرى رساله اى به نام([ تحفة الأبرار])نوشته است كه در سنه 1250 هـ . ق در زمان حيات وى در كلنگه كلكته هند بطبع رسيده است . اين رساله متضمن چهار فصل است در فصل دوم آن گويد : ([ فصل دوم در دانستن سمت قبله در بلاد شمالى العرض بر كاغذى دائره كشند و دو قطر متقاطع به قوائم رسم كنند و بر اطراف اين دو قطر علامت نقاط اربع يعنى شمال و جنوب و مشرق و مغرب معين سازند و هر ربع محيط را بر نود جزء متساوى قسمت كنند بعده طول و عرض مكه را - شرفها الله تعالى - با طول و عرض بلاد ملاحظه كنند اگر در عرض متحد باشند و طول مكه معظمه كمتر بود درين صورت سمت قبله نقطه مغرب باشد و اگر طول مكه زايد بود