سپاس و ستايش خداى عز و جل را كه به امر ما ابناء بشر عنايتى خاص فرمود، و نعمتهايى ارزانى داشت كه عمر دهر حتى براى شمردنش كافى نيست، ستايش بىحد بر سرآمد نعمتهايش، يعنى نعمت عقل و دين، دو چراغى كه در داخل و خارج ما بيفروخت، و پيش پاى بندگى ما را در دو سرا روشن ساخت.ستايش او را كه ما را در عصر آخرين پيامبرش بيافريد، و به خطابات آخرين كتابش مخاطبمان ساخت، و به معارف آن كه عاليترين معارف است آشنا كرد.و درود او برآورنده آن كتابش كه از هر پيامبرى ديگر بيشتر رنج كشيد، و در انقاذ بشر از حيرت ضلالت و منجلاب جهل و ماديت لحظهاى نياسود.درود بىمنتهاى او بر وى، و بر اوصيائش كه امينان او، و چراغهاى تاريكى ما، و خلفاى او، و دستاويزهاى ما در پرتگاههاى ضلالت بودند.درود بر آنان كه معدنهاى فضيلت، و ريشههاى مكرمت، و سرچشمههاى زلال علم و معرفت بودند، و مخصوصا بر آخرين ايشان كه او را براى آينده بشر ذخيره كرد، براى روزى كه ديگر اثرى از جهل و ستم نماند، و جهان به دست توانايش گلستان گردد.پروردگارا اين ستايش ناقابل، ستايش و سپاس زبان ما بود، خدايا به همه ما توفيق ده تا عملا