(شامل رواياتى در باره تغيير قبله و معنى شهداء و ...)
در تفسير مجمع البيان «1» از قمى روايت كرده كه در تفسيرش در ذيل آيه: (سَيَقُولُ السُّفَهاءُ) الخ از قول امام صادق (ع) نقل كرده كه فرمود: قبله وقتى از بيت المقدس بسوى كعبه برگرديد كه رسول خدا (ص) سيزده سال در مكه نماز بسوى بيت المقدس خوانده بود و بعد از مهاجرت به مدينه هم هفت ماه به همان سو نماز خواند آن وقت خدا او را بطرف مكه برگردانيد.چون يهوديان رسول خدا (ص) را سرزنش مىكردند و مىگفتند: تو تابع مايى و بسوى قبله ما نماز مىگزارى، رسول خدا (ص) از اين سرزنش دچار اندوهى سخت شد و در نيمه شبى از خانه بيرون شد و به آفاق آسمان نگاه مىكرد منتظر بود از ناحيه خداى تعالى در اين خصوص امرى صادر شود فرداى آن شب وقتى هنگام نماز ظهر شد، آن جناب در مسجد بنى سالم بود و دو ركعت از نماز ظهر را خواند كه جبرئيل نازل شده، دست به دو شانه آن حضرت گذاشت و او را بطرف كعبه 1- تفسير مجمع البيان ج 1 ص 223