(شامل رواياتى در باره تغيير قبله و معنى شهداء و ...) - ترجمه تفسیر المیزان جلد 1

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 1

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

صفحه 496

امت اسلام ناميده مى‏شوند، از نظر ظاهر امتند و نيز اگر همه عرب و مسلمانان غير عرب امت اسلام ناميده مى‏شوند، از نظر اشتراك در حكم است و گر نه حقيقت و واقع آن امت كه ابراهيم (ع) از خدا درخواست كرد، همان اولياء دين هستند و بس.

(يَتْلُوا عَلَيْكُمْ آياتِنا)، كلمه: (آياتنا) ظهور در آيات قرآن دارد، چون قبل از آن كلمه (يتلوا) آمده، و معلوم است كه تلاوت در مورد الفاظ استعمال مى‏شود، نه معانى و كلمه (تزكيه) به معناى تطهير است و تطهير عبارتست از زايل كردن پليدى‏ها و آلودگى‏ها، در نتيجه كلمه تطهير هم شامل اعتقادات فاسد چون شرك و كفر مى‏شود و هم شامل ملكات رذيله چون تكبر و بخل مى‏گردد و هم اعمال فاسد و شنيع چون كشتن و زنا و شرابخوارى را شامل مى‏شود.

و تعليم كتاب و حكمت و نيز تعليم آنچه نمى‏دانستيد، دو جمله است كه شامل تمامى معارف اصولى و فروعى دين مى‏گردد.

اين را هم بايد دانست كه آيات شريفه مورد بحث مشتمل بر چند مورد التفات نسبت به خداى تعالى است، يك جا خداى تعالى غايب (او) حساب شده، يك جا متكلم وحده (من)، جايى ديگر متكلم مع الغير (ما)، و نيز چند التفات ديگر نسبت به غير خداى تعالى كه باز يك جا غايب حساب شده‏اند و يك جا مخاطب و يك جا متكلم كه اگر خواننده عزيز در آنها دقت بعمل آورد، نكته‏هايش پوشيده نمى‏ماند.

بحث روايتى

(شامل رواياتى در باره تغيير قبله و معنى شهداء و ...)

در تفسير مجمع البيان «1» از قمى روايت كرده كه در تفسيرش در ذيل آيه: (سَيَقُولُ السُّفَهاءُ) الخ از قول امام صادق (ع) نقل كرده كه فرمود: قبله وقتى از بيت المقدس بسوى كعبه برگرديد كه رسول خدا (ص) سيزده سال در مكه نماز بسوى بيت المقدس خوانده بود و بعد از مهاجرت به مدينه هم هفت ماه به همان سو نماز خواند آن وقت خدا او را بطرف مكه برگردانيد.

چون يهوديان رسول خدا (ص) را سرزنش مى‏كردند و مى‏گفتند: تو تابع مايى و بسوى قبله ما نماز مى‏گزارى، رسول خدا (ص) از اين سرزنش دچار اندوهى سخت شد و در نيمه شبى از خانه بيرون شد و به آفاق آسمان نگاه مى‏كرد منتظر بود از ناحيه خداى تعالى در اين خصوص امرى صادر شود فرداى آن شب وقتى هنگام نماز ظهر شد، آن جناب در مسجد بنى سالم بود و دو ركعت از نماز ظهر را خواند كه جبرئيل نازل شده، دست به دو شانه آن حضرت گذاشت و او را بطرف كعبه‏

1- تفسير مجمع البيان ج 1 ص 223

/ 693