إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ هادُوا وَ النَّصارى وَ الصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ عَمِلَ صالِحاً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ (62)ترجمه آيهبدرستى كسانى كه مؤمنند و كسانى كه يهودى و نصرانى و صابئى هستند هر كدام بخدا و دنياى ديگر معتقد باشند و كارهاى شايسته كنند پاداش آنها پيش پروردگارشان است نه بيمى دارند و نه غمگين شوند (62).بيان
ايمان ظاهرى و ايمان واقعى
در اين آيه مسئله ايمان تكرار شده، و منظور از ايمان دومى بطورى كه از سياق استفاده ميشود، حقيقت ايمان است، و اين تكرار مىفهماند: كه مراد از (الَّذِينَ آمَنُوا)، در ابتداى آيه،