معارف دينى بطور مستقيم هيچ ربطى به طبيعيات و اجتماعيات ندارند - ترجمه تفسیر المیزان جلد 1

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 1

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

صفحه 443

اينكه آن حقايق چه ارتباطى با عالم محسوس ما دارد؟ وظيفه علوم طبيعى و اجتماعى نيست، و اين علوم نبايد در آن مسائل مداخله كند، و به لا و نعم در آنها سخنى بگويد.

در مسئله مورد بحث علوم طبيعى تنها مى‏تواند بگويد: خانه‏اى كه در عالم طبيعت فرض شود، ناگزير محتاج باين است كه اجزايى از گل و سنگ، و سازنده داشته باشد، كه با حركات و اعمال خود آن سنگ‏ها و گل‏ها را بصورت خانه‏اى در آورد، و يا بحث كند كه چگونه فلان حجره از سنگ‏هاى سياه ساخته شد. هم چنان كه علوم اجتماعى تنها مى‏تواند حوادث اجتماعيه‏اى كه نتيجه‏اش بناى كعبه بدست ابراهيم است معلوم كند، و آن حوادث عبارتست از تاريخ زنده او، و زندگى هاجر و اسماعيل، و تاريخ سرزمين تهامه، و توطن جرهم در مكه، و جزئياتى ديگر.

و اما اينكه اين سنگ يعنى حجر الاسود مثلا چه نسبتى با بهشت يا دوزخ موعود دارد؟

بررسى آن وظيفه اين علوم نيست، و نمى‏تواند سخنانى را كه ديگران در اين باره گفته‏اند، و يا خواهند گفت، انكار كند، و قرآن كريم در باره اين سنگ و سنگهاى ديگر، و هر موجود ديگر فرموده: همه از ناحيه قرارگاهى كه نزد خدا داشته‏اند نازل شده‏اند، و دوباره به سوى او برمى‏گردند، بعضى به سوى بهشت او، و بعضى به سوى دوزخش، و باز همين قرآن ناطق است به اينكه اعمال به سوى خدا صعود مى‏كند، و به سوى اويش مى‏برند، و به او مى‏رسد.

با اينكه اعمال از جنس حركات و اوضاع طبيعى هستند، و اين معنا كه چند حركت، يك عمل را تشكيل مى‏دهد، و اجتماع براى آن عمل اعتبارى قائل ميشود و گر نه عمل بودن يك عمل، امرى تكوينى و حقيقتى خارجى نيست، آنچه در خارج حقيقت دارد، همان حركات است (مثلا نماز كه در خارج يك عمل عبادتى شمرده مى‏شود، عبارت است از چند حركت بدنى، و زبانى، كه وقتى با هم تركيب مى‏شود، نامش را نماز مى‏گزاريم)، با اين حال قرآن مى‏فرمايد: عمل شما را بسوى خدا بالا مى‏برند: (إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ، وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ، كلمه طيب بسوى خدا بالا مى‏رود، و عمل صالح آن را تقويت ميكند) «1» و آيه‏اى ديگر آن را معنا نموده، مى‏فرمايد: (وَ لكِنْ يَنالُهُ التَّقْوى‏ مِنْكُمْ، گوشت قربانى شما، بخدا نمى‏رسد، و لكن تقواى شما باو مى‏رسد) «2»، و تقوى يا خود فعل است، و يا صفتى است كه از فعل حاصل مى‏شود.

معارف دينى بطور مستقيم هيچ ربطى به طبيعيات و اجتماعيات ندارند

پس كسى كه مى‏خواهد در باره معارف دينى بحث كند، بايد در اينگونه آيات تدبر كند، و بفهمد كه معارف دينى بطور مستقيم هيچ ربطى به طبيعيات و اجتماعيات از آن نظر كه طبيعى و

1- سوره فاطر آيه 10

2- سوره حج آيه 37

/ 693