استخراج صفات مؤمنين و مال كارشان از چند مورد آيات قرآنى - ترجمه تفسیر المیزان جلد 1

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 1

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

صفحه 652

مَعَ الصَّادِقِينَ، اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، از خدا بترسيد و با راستگويان باشيد). «1»

و حصرى كه از جمله (أُولئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا، تنها اينهايند كه راست ميگويند) استفاده ميشود آن تعريف و بيان تا حدى كه گذشت تاكيد ميكند و معنايش- و خدا داناتر است- اين ميشود (هر گاه خواستى راستگويان را ببينى راستگويان تنها همان ابرارند).

و اما تعريفى كه براى بار سوم از آنان كرد و فرمود: (أُولئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ) حصرى كه در آن هست، براى بيان كمال ايشان است، چون برو صدق اگر به حد كمال نرسند، تقوى دست نميدهد.

استخراج صفات مؤمنين و مال كارشان از چند مورد آيات قرآنى

و اوصافى كه خداى سبحان در اين آيه از ابرار شمرده، همان اوصافى است كه در آيات ديگر آورده، از آن جمله فرموده: (إِنَّ الْأَبْرارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كانَ مِزاجُها كافُوراً، عَيْناً يَشْرَبُ بِها عِبادُ اللَّهِ، يُفَجِّرُونَها تَفْجِيراً، يُوفُونَ بِالنَّذْرِ، وَ يَخافُونَ يَوْماً كانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيراً، وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‏ حُبِّهِ مِسْكِيناً وَ يَتِيماً وَ أَسِيراً إِنَّما نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ، لا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزاءً وَ لا شُكُوراً، تا آنجا كه مى‏فرمايد، وَ جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا جَنَّةً وَ حَرِيراً، براستى ابرار از جامى مينوشند كه مزاج كافور دارد، چشمه‏اى كه بندگان خدا از آن مينوشند و آن را به هر جا كه خواهند روان كنند، نيكوكاران به نذر وفا كنند و از روزى كه شر آن روز عالمگير است، بيم دارند و طعام را با آنكه دوستش دارند به مستمند و يتيم و اسير دهند و منطقشان اين است كه ما شما را فقط براى رضاى خدا طعام ميدهيم، و از شما پاداشى و سپاسى نخواهيم،- تا آنجا كه فرمود- و پروردگارشان هم در عوض آن صبرى كه كردند، بهشت و ديبا پاداششان دهد). «2»

كه در اين آيات، ايمان به خدا و ايمان به روز جزا و انفاق در راه خدا و وفاى به عهد و صبر را نام برده و نيز فرموده: (كَلَّا إِنَّ كِتابَ الْأَبْرارِ لَفِي عِلِّيِّينَ، وَ ما أَدْراكَ ما عِلِّيُّونَ، كِتابٌ مَرْقُومٌ، يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ، إِنَّ الْأَبْرارَ لَفِي نَعِيمٍ، تا آنجا كه مى‏فرمايد: يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ و تا آنجا كه مى‏فرمايد: عَيْناً يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ، حاشا كه كتاب ابرار هر آينه در درجات بلندى است، و تو نمى‏دانى آن درجات چيست قضايى است رانده شده كه مقربين درگاه خدا آن را مشاهده ميكنند كه ابرار همانا در نعيم باشند- تا آنجا كه مى‏فرمايد، از شرابى خالص و صافى و سر به مهر مينوشند،- تا آنجا كه مى‏فرمايد- چشمه‏اى كه همان مقربين خودشان از آن مينوشند). «3»

كه اگر ميان اين آيات و آيات سوره دهر كه گذشت تطبيق به عمل آيد، آن وقت حقيقت وصف مؤمنين و مال كارشان- اگر در آن دقت كنى- بخوبى روشن ميگردد.

از يك سو در اين آيات ايشان را توصيف كرده به اينكه عباد اللَّه هستند، و عباد اللَّه مقرب درگاه‏

1- توبة- 119

2- دهر- 5- 12

3- مطففين- 28

/ 693