معناى كلمه" امت" از نظر عموميت و وسعت تابع مورد استعمال، يا اراده گوينده است
بنا بر اين پس معناى كلمه، از نظر عموميت و وسعت، و خصوصيت و ضيق، تابع موردى است كه لفظ (امت) در آن استعمال مىشود، يا تابع معنايى است كه گوينده از لفظ اراده كرده است.پس كلمه نامبرده در آيه مورد بحث كه مىفرمايد: (رَبَّنا وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِنا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَكَ) الخ، با در نظر داشتن مقام آن كه گفتيم مقام دعا است، با بيانى كه گذشت، جز به معناى عده معدودى از آنان كه برسول خدا (ص) ايمان آوردند نمىتواند باشد، و همچنين در آيهاى كه شما آورديد. يعنى آيه: (كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ)، كه با در نظر داشتن مقامش، كه مقام منت نهادن، و تنظيم و ترفيع شان امت است، بطور مسلم شامل تمامى امت اسلام نمىشود.و چگونه ممكن است شامل شود؟ با اينكه در اين امت فرعونصفتانى آمدند، و رفتند، و هميشه هستند، و نيز در ميانه امت دجالهايى هستند، كه دستشان بهيچ اثرى از آثار دين نرسيد، مگر آنكه آن را محو كردند، و بهيچ وليى از اولياء خدا نرسيد، مگر آنكه او را توهين نمودند، كه انشاء اللَّه بيان كاملش در همان آيه «4» خواهد آمد.پس آيه نامبرده از قبيل آيه: (وَ أَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعالَمِينَ) است، كه به بنى اسرائيل مىفرمايد: (من شما را بر عالميان برترى دادم)، «5» كه يكى از همين بنى اسرائيل قارون است، كه1- سوره آل عمران آيه 1102- سوره هود آيه 483- سوره نحل آيه 1204- سوره آل عمران آيه 1105- سوره بقره آيه 47