ترجمه تفسیر المیزان جلد 1

صفحه 261

داده: كه مغفرت و اجر عظيم دارند) «1»، و نيز فرموده: (يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ، وَ ابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ، اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، از خدا بترسيد، و (بدين وسيله) وسيله‏اى بدرگاهش بدست آوريد) «2» و آيات قرآنى در اين باره بسيار است.

يكى ديگر قرآن كريم است، كه خودش در اين باره فرموده: (يَهْدِي بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَهُ، سُبُلَ السَّلامِ وَ يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ، وَ يَهْدِيهِمْ إِلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ، خداوند بوسيله قرآن كسانى را كه در پى خوشنودى اويند، باذن خودش بسوى راه‏هاى سلامتى هدايت نموده، و ايشان را از ظلمت‏ها بسوى نور هدايت نموده، و نيز بسوى صراط مستقيم راه مينمايد) «3».

يكى ديگر هر چيزيست كه با عمل صالح ارتباطى دارد، مانند مسجدها، و امكنه شريفه، و متبركه، و ايام شريفه، و انبياء، و رسولان خدا، كه براى امت خود طلب مغفرت مى‏كنند، هم چنان كه در باره انبياء فرموده: (وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ، جاءُوكَ، فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ، لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحِيماً، و اگر ايشان بعد از آنكه بخود ستم كردند، آمدند نزد تو، و آمرزش خدا را خواستند، و رسول هم برايشان طلب مغفرت كرد، خواهند ديد كه خدا توبه پذير رحيم است) «4».

و يكى ديگر ملائكه است، كه براى مؤمنين طلب مغفرت مى‏كنند، هم چنان كه فرمود: (الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ، يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ، وَ يُؤْمِنُونَ بِهِ، وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا، آن فرشتگان كه عرش را حمل مى‏كنند، و اطرافيان آن، پروردگار خود را بحمد تسبيح مى‏گويند، و باو ايمان دارند، و براى همه آن كسانى كه ايمان آورده‏اند، طلب مغفرت مى‏كنند) «5» و نيز فرموده:

(وَ الْمَلائِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ، وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِي الْأَرْضِ، أَلا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ، و ملائكه با حمد پروردگار خود، او را تسبيح ميگويند، و براى هر كس كه در زمين است طلب مغفرت مى‏كنند، آگاه باشيد كه خداست كه آمرزگار رحيم است) «6».

يكى ديگر خود مؤمنينند، كه براى خود، و براى برادران ايمانى خود، استغفار مى‏كنند، و خداى تعالى از ايشان حكايت كرده كه مى‏گويند: (وَ اعْفُ عَنَّا، وَ اغْفِرْ لَنا، وَ ارْحَمْنا، أَنْتَ مَوْلانا، و بر ما ببخشاى، و ما را بيامرز و بما رحم كن، كه تويى سرپرست ما) «7».

(قسم دوم از شفاعت) قسم دوم شفيعى است كه در روز قيامت شفاعت مى‏كند، شفاعت بان معنايى كه شناختى، حال ببينيم اين شفيعان چه كسانى هستند؟ يك طائفه از اينان انبياء عليهم السلامند، كه قرآن كريم در باره شفاعتشان مى‏فرمايد: (وَ قالُوا: اتَّخَذَ الرَّحْمنُ وَلَداً، سُبْحانَهُ، بَلْ عِبادٌ مُكْرَمُونَ،

1- سوره مائده آيه 9

2- سوره مائده آيه 35

3- سوره مائده آيه 16

4- سوره نساء آيه 64

5- سوره مؤمن آيه 7

6- سوره شورى آيه 5

7- سوره بقره آيه 286