ترجمه تفسیر المیزان جلد 1
لطفا منتظر باشید ...
صفحه 272خدا شفاعت مىكنند، و شفاعتشان پذيرفته هم ميشود، اول انبياء دوم علماء سوم شهداء.مؤلف: ظاهرا مراد بشهداء شهداى در ميدان جنگ است، چون معروف از معناى اين كلمه در زبان اخبار ائمه (ع) همين معنا است، نه معناى گواهى دادن بر اعمال، كه اصطلاح قرآن كريم است.و نيز در خصال «1»، در ضمن حديث معروف به (چهار صد) آمده: كه امير المؤمنين فرمودند:براى ما شفاعتى است، و براى اهل مودت ما شفاعتى.مؤلف: در اين بين روايات بسيارى در باب شفاعت سيده زنان بهشت فاطمه (ع)، و نيز شفاعت ذريه او، غير از ائمه، وارد شده، و همچنين روايات ديگرى در شفاعت مؤمنين، و حتى طفل سقط شده از ايشان، نقل شده.از آن جمله در حديث معروف از رسول خدا (ص) كه فرمود: (تناكحوا تناسلوا الخ)، فرمود:زن بگيريد، و نسل خود را زياد كنيد، كه من در روز قيامت بوجود شما نزد امتهاى ديگر مباهات مىكنم، و حتى طفل سقط شده را هم بحساب مىآورم، و همين طفل سقط شده با قيافهاى اخمو، بدر بهشت مىايستد، هر چه باو ميگويند: دراى، داخل نميشود، و ميگويد: تا پدر و مادرم نيايند داخل نمىشوم، (تا آخر حديث).و نيز در خصال «2» از امام ابى عبد اللَّه از پدرش از جدش از على (ع) روايت كرده كه فرمود:براى بهشت هشت دروازه است، كه از يك دروازه انبياء و صديقين وارد ميشوند، و دربى ديگر مخصوص شهداء و صالحين است، و پنج درب ديگر آن مخصوص شيعيان و دوستان ما است، و خود لا يزال بر صراط ايستاده، دعا مىكنم، و عرضه ميدارم: پروردگارا شيعيان و دوستان و ياوران مرا، و هر كس كه در دنيا با من تولى داشته، سلامت بدار، و از سقوط در جهنم حفظ كن، كه ناگهان از درون عرش ندايى مىرسد: دعايت مستجاب شد، و شفاعتت پذيرفته گرديد، و آن روز هر مردى از شيعيان من، و دوستان و ياوران من، و آنان كه عملا و زبانا با دشمنان من جنگيدند، تا هفتاد هزار نفر از همسايگان و خويشاوندان خود را شفاعت مىكنند (لازمه اين معنا آنست كه زندگى يك نفر شيعه اهل بيت (ع) در سعادت هفتاد هزار نفر مؤثر است هم چنان كه ديديم اثر انحراف دشمنان اهل بيت تا چهارده قرن باقى مانده و هنوز هم باقى ميماند) (مترجم) يك درب ديگر بهشت مخصوص ساير مسلمانان است، آنهايى كه اعتراف بشهادت (لا اله الا اللَّه) داشتند، و در دل يك ذره بغض و دشمنى ما اهل بيت را نداشتهاند.
