ترجمه تفسیر المیزان جلد 1

صفحه 513

مؤلف: اين معنا به طرق بسيار از رسول خدا (ص) و از ائمه اهل بيتش (ع) روايت شده، و در بعضى از آنها آمده: كه اين دستور همان قول خداست كه مى‏فرمايد: (إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ تَذَكَّرُوا، فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ كسانى كه وقتى در محاصره وساوس شيطان قرار مى‏گيرند بياد خدا مى‏افتند و در نتيجه بينا ميشوند) الخ. «1»

و در كتاب عدة الداعى از رسول خدا (ص) روايت آورده كه فرمود: خداى سبحان فرموده:

اگر بفهمم كه اشتغال به من بيشتر اوقات بنده‏ام را گرفته، شهوتش را هم بسوى دعا و مناجاتم بر مى‏گردانم و چون بنده‏ام چنين شود، آن گاه كه بخواهد سهو كند خودم ميان او و اينكه سهو كند حائل مى‏شوم، چنين افرادى اولياء حقيقى من هستند، آنها براستى قهرمانانند، آنها كسانى هستند كه اگر بخواهم اهل زمين را به عقوبتى هلاك كنم، بخاطر همين قهرمانان صرفنظر مى‏كنم. «2»

و در محاسن از امام صادق (ع) روايت كرده كه فرمود: خداى تعالى فرمود: اى فرزند آدم! مرا در دلت ياد كن، تا تو را ياد كنم، اى فرزند آدم! مرا در خلوت ياد كن، تا در خلوت يادت كنم، و در ميان جمع يادم كن، تا در ميان جمعيت يادت كنم و نيز فرمود: هيچ بنده‏اى خدا را در ميانه جمعى از مردم ياد نمى‏كند، مگر آنكه خدا او را در ميان جمعى از ملائكه ياد مى‏كند. «3»

مؤلف: اين معنا بطرق بسيار از دو فريق شيعه و سنى روايت شده است.

و در تفسير الدر المنثور است كه طبرانى و ابن مردويه و بيهقى در شعب الايمان از ابن مسعود روايت كرده‏اند كه گفت: رسول خدا (ص) فرمود: كسى را كه چهار چيز داده باشند چهار چيز ديگر هم داده‏اند و تفسير اين در كتاب خداست، 1- كسى كه توفيق ياد خدايش داده‏اند، خدا هم بياد او خواهد بود چون خداى تعالى مى‏فرمايد: (فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ، بيادم باشيد تا بيادتان باشم). «4»

2- و كسى كه توفيق دعايش داده‏اند، اجابت دعا هم داده‏اند، چون خداى تعالى مى‏فرمايد:

(ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ، بخوانيد مرا تا اجابت كنم شما را). «5»

3- و كسى كه مقام شكرش داده‏اند، زيادى نعمت هم داده‏اند چون خداى تعالى مى‏فرمايد:

(لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ، اگر شكرم بگزاريد، حتما نعمت شما را زياد كنم) «6».

4- و كسى كه توفيق استغفارش داده‏اند، آمرزشش هم داده‏اند، چون خداى سبحان فرموده:

(اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ، إِنَّهُ كانَ غَفَّاراً، از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او آمرزگار است) «7».

1- سوره اعراف آيه 201

2- عدة الداعى ص 235

3- محاسن برقى ج 2 ص 39

4- سوره بقره آيه 52

5- سوره غافر آيه 60

6- سوره ابراهيم آيه 7

7- سوره نوح آيه 10