ترجمه تفسیر المیزان جلد 1

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 1

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

صفحه 547

بلكه در دم مرگ مؤمن، رسول خدا (ص) و على و فاطمه و حسن و حسين (ع)، در حالى كه ملائكه مقرب خداى عز و جل ايشان را همراهى مى‏كنند، به بالينش حاضر ميشوند، اگر خداى تعالى زبانش را به شهادت بر توحيد او و نبوت رسول خدا (ص) و ولايت اهل بيت آن جناب، باز كرد كه بر اين معانى شهادت ميدهد، و رسول خدا (ص) و على و فاطمه و حسن و حسين (ع) و ملائكه مقرب خدا با ايشان گواه ميشوند و اگر زبانش بند آمده باشد، خداى تعالى رسول گرامى خود را باين خصيصه اختصاص داده كه از ايمان درونى هر كس آگاه است، و لذا بايمان درونى مؤمن گواهى ميدهد و على و فاطمه و حسن و حسين- كه بر همگى آنان بهترين سلام باد- و نيز ملائكه‏اى كه حضور دارند، شهادت رسول خدا (ص) را گواهى مى‏كنند.

و اين مؤمن وقتى روحش گرفته ميشود، او را بسوى بهشت ميبرند، البته با بدنى و صورتى نظير صورتى كه در دنيا داشت، و مؤمنين در آنجا ميخورند و مى‏نوشند، بطورى كه اگر كسى از آشنايانشان از دنيا به نزدشان بيايد، ايشان را مى‏شناسد، چون گفتيم به همان صورتى هستند كه در دنيا بودند. «1»

و در كتاب محاسن «2» از حماد بن عثمان از امام صادق (ع) روايت كرده كه گفت: سخن از ارواح مؤمنين بميان آمد، آن جناب فرمود: يكديگر را ديدار مى‏كنند، من از در تعجب پرسيدم: ديدار مى‏كنند؟ فرمود: آرى، از يكديگر احوال مى‏پرسند و يكديگر را مى‏شناسند، حتى وقتى تو يكى از ايشان را ببينى مى‏گويى: اين فلانى است.

و در كافى از امام صادق (ع) روايت كرده كه فرمود: مؤمن بديدار بازماندگان خود مى‏آيد، و از زندگى آنان تنها آنچه مايه خرسندى است مى‏بيند و آنچه مايه نگرانى است از نظر او پوشيده ميدارند و كافر هم به زيارت بازمانده خود مى‏آيد، ولى او تنها ناگواريها را مى‏بيند و اما خوشى‏ها و آنچه محبوب او است از نظرش پوشيده ميدارند آن گاه اضافه فرمود: كه بعضى از اموات در همه جمعه‏ها به ديدار اهل خود مى‏آيند و بعضى ديگر به قدر عملى كه دارند. «3»

و در كافى از امام صادق (ع) روايت كرده كه فرمود: ارواح اموات، مانند اجساد، بدن دارند و در درختى از بهشت جاى دارند، يكديگر را مى‏شناسند و حال يكديگر را مى‏پرسند و چون روحى تازه از راه برسد، به يكديگر ميگويند: فعلا مزاحمش نشويد كه از هول عظيمى در آمده (بگذاريد كمى استراحت كند)، آن گاه از او ميپرسند: فلانى چه كرد؟ و فلانى چه شد؟ اگر در پاسخ بگويد او در دنيا زنده بود كه من آمدم، به انتظارش مى‏نشينند، و اگر بگويد او مدتى است از دنيا

1- امالى الشيخ ج 2 ص 33

2- محاسن برقى ص 178 حديث 164

3- فروع كافى ج 3 ص 230 حديث 1

/ 693