لوامع صاحبقرانی جلد 1

اگر كرى ديگر آب برو ريزند كه ازاله تغير او بكند پاك مى‏شود به اجماع، و اگر خود به خود تغيرش زايل شود، يا چيزها بيندازند كه تغيرش مرتفع شود اشهر ميان علما آنست كه پاك نمى‏شود تا كرى برو ريزند يا باران بر آن به بارد، يا آب روان به او متصل شود.

و بعضى از علما گفته‏اند كه پاك مى‏شود، اما اگر كمتر از كر باشد و متغير شده باشد به نجاست، و تغيرش به چيزى غير آب، يا خود به خود زايل شود بى‏دغدغه پاك نمى‏شود. و احوط در كر آنست كه چون زوال تغيير آن بغير آب بشود كرى آب برو ريزند دفعة، يا باران بيايد يا به آب روان متصل شود، و قبل از اين تطهير استعمال نكنند.

و بنا بر آيات و احاديث عامه كه آب مطهر است جمعى گفته‏اند كه لازم نيست كه كر آب يك دفعه بر آن بريزند، پس اگر متصل شود بكر كافيست. و هم چنين اگر آب ظرفى نجس باشد و به آب كر، يا آب روان فرو برند پاك مى‏شود اگر چه آب به همه جزو آن نرسد. حتى آن كه بعضى از علما گفته‏اند كه اگر شيشه گلابى نجس شده باشد، همين كه بكر فرو برند پاك مى‏شود چون آب مطهر همه چيز هست، و ليكن خلاف احتياط است، اما اگر شيشه گلاب را در كر ريزند كه آب شود همه پاك مى‏شود هر چند بوى آن كر بگردد از گلاب، مگر آن كه آن قدر گلاب در كر بريزند كه آب نيز گلاب شود، و عرفا گويند كه گلاب است، پس اگر گلاب پاك باشد آب حوض پاك هست و پاك كننده نيست. و اگر گلاب نجس باشد خلافست ميان علما بعضى مى‏گويند كه چون بكر رسيد پاك شد، و چون آب را گلاب كرد از مطهريت مى‏افتد نه از طهارت. و بعضى مى‏گويند كه تا گلاب آب نشود پاك نمى‏شود پس نجس باشد، احوط اجتنابست.

و آبى كه از فواره به حوض نجس آيد از كر، اگر چه سطح مساوى نباشد حوض پاك مى‏شود. و بعضى بر عكس نيز قايل شده‏اند كه اگر حوض پائين پاك‏