لوامع صاحبقرانی جلد 1

مى‏گويد كه سه و نيم سه مرتبه ده و نيم است قايل بضرب نيست. اين دو قول آخر وجهى ندارد، و قول قميان قوى‏تر است بحسب جمع بين الاخبار، و قول مشهور به احتياط اقربست.

و روايت صحيحى وارد شده است از اسماعيل ابن جابر كه عرض نمودم به حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) كه چه مقدار آب چيزى او را نجس نمى‏كند. حضرت فرموده: كه دو ذراع در عمق، در يك ذراع و يك شبر سعت و فراخى. وسعت را غالبا اطلاق مى‏نمايد در طول و عرض، پس بحسب ظاهر عمق چهار شبر مى‏شود، و هر يك از طول و عرض سه شبر مى‏شود و حاصل ضرب سى و شش شبر مى‏شود، و اگر سعة را مدور اخذ كنيم بيست و هفت شبر مى‏شود موافق مذهب قميان، و اگر آبى سى و شش شبر باشد، و نجاست بر او وارد شود بنده حكم به نجاست آن آب نمى‏كنم، بنا بر اين حديث صحيح به اتفاق علما بلكه بيست و هفت شبر را نيز به ملاقات نجاست نجس نمى‏دانم، و ليكن در اين باب احتياط مى‏كنم و در سى و شش شبر احتياط را لازم نمى‏دانم و اللَّه تعالى يعلم.

(و بالوزن ألفا و مائتي رطل بالمدنيّ)(1)

و كر بحسب وزن هزار و دويست رطل مدينه است، و بحسب مشهور هزار و دويست رطل عراقى است، و رطل مدينه يك و نيم رطل عراق است، و اين خلاف بنا بر آنست كه در حديث صحيح متفق عليه وارد شده است كه حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) فرمودند: كه مقدار كر آبى كه چيزى او را نجس نكند هزار و دويست رطل است. صدوق و جمعى گفته‏اند كه چون ظاهر آنست كه حديث را آن حضرت در مدينه فرموده‏اند ظاهر آنست كه اطلاق رطل منصرف شود به رطل مدينه. و اكثر گفته‏اند كه حضرات ائمه معصومين (صلوات الله عليهم) رعايت بلد راويان بيشتر مى‏نمودند چنانكه خواهد آمد در مبحث فطره كه صاع‏