لوامع صاحبقرانی جلد 1

كه من غسل جنابت يا غير آن مى‏كنم در ميان آن خانه كه در آنجا بول مى‏كنند اما كفش سندى مولتانى كه كناره‏دار است در پا دارم و با كفش غسل مى‏كنم كه پاى من نجس نشود آيا غسل صحيحست حضرت (صلوات الله عليه) فرمودند كه اگر آب غسل به كف پايت مى‏رسد در ميان كفش احتياج به شستن پاها مرتبه ديگر نيست و از مفهوم حديث در مى‏آمد كه اگر آب نمى‏رسد مى‏بايد شست و اين حديث را كلينى و شيخ بسند قوى از هشام روايت كرده‏اند تا اينجا پس آن چه صدوق بعد از اين گفته است ممكن است كه از جزو حديث باشد يا مفهوم را از كلام خود نقل كرده باشد و مضمون حديثى باشد كه شيخان روايت كرده‏اند بسند صحيح از حماد از بكر بن كرب كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) كه اگر كسى غسل جنابت كند آيا بعد از غسل پاهاى خود را مى‏شويد حضرت (صلّى الله عليه وآله وسلّم) فرمودند كه اگر در جائى غسل مى‏كند كه آب غسل به زير پاى او مى‏رسد به آن كه زمين كل نداشته باشد و بر روى زمين پاك صاف غسل كند پس اگر مرتبه ديگر پاها را نشويد باكى نيست و اگر پاهاى او در ميان آب فرو رفته باشد پس بايد كه پاهاى خود را بشويد و ظاهرا مراد از آب كل است يعنى در ميان كل فرو رفته باشد و آب به زير پا نرسد و احتمال دارد كه ظاهر خبر مراد باشد به آن كه در ميان آب غسل ترتيبى كند و آب بردارد و به اعضاى خود ريزد پس هر چه را آب ريخته است بقصد غسل صحيح است و هر چه بقصد غسل آب به آن جا نرسانيده است از غسل مجزى نيست پس آن كه حضرت (صلوات الله عليه) فرمودند كه بشويد در اين صورت يك احتمال آنست كه پاها را از آب بيرون آورد و آب بر او ريزد بقصد غسل و اين صورت بى‏دغدغه صحيح است و يك احتمال آنست كه اگر در ميان آب نيز حركت دهد بقصد غسل كافى باشد و احتمال ديگر آن كه حركت دادن و نيت بدون حركت هر يك كافى باشد و حق اينست كه همه خوب است به ترتيبى كه مذكور