لوامع صاحبقرانی جلد 1

مى‏خواندند، و اين دعايى است جامع جميع خيرات دنيا و آخرت است.

استعانت مى‏جويم در همه كارها خصوصا در اين وضو ساختن از نام خداوندى كه جميع كمالات مخصوص ذات مقدس اوست و بعون و يارى او شروع مى‏كنم، و چون استعانت از نام او و از ذات او نجويم؟ و حال آن كه همه اسماء خوب اسم اوست و از اوست، و بزرگترين نامها نام اوست، و ذات مقدسش غالب است بر هر كه در آسمانهاست و هر كه در زمينهاست. و ظاهرا نسخه كه اللَّه دارد از بعضى نساخ زياد شده باشد و بنا بر آن مبتدا خواهد بود و قاهر خبرش خواهد بود يا بر عكس و نخواندن آن اولى است چون موجب تشويش معناست و در اكثر نسخ نيست.

بعد از تسميه شروع بحمد كرد كه جميع ثناها مخصوص ذات خداوندى است كه آب را سبب حياة هر چيز كرده است حتى زمين كه با آب زنده مى‏شود و زنده گردانيده است دلم را به ايمان، خداوندا چنانكه آب را سبب پاكيزگى بدنم گردانيدى توبه‏ام كرامت فرما، يا قبول كن توبه‏ام را تا از گناهان نيز پاك شوم، و مقدر ساز از براى من هر چه خوبست يا عاقبت مرا بخير كن كه با ايمان از دنيا بروم و بنما بمن هر چه محبوب منست در دنيا و عقبى، و بگشا بر من در همه خوبيها را از نزد خود كه همه را به توفيق تو به جا آورم اى مستجاب كننده دعاها مستجاب كن دعاى مرا.