لوامع صاحبقرانی جلد 1

رد مذهب ابو حنيفه مى‏كند كه او ترتيب را واجب نمى‏داند و بنا بر مذهب او هفتصد و بيست نحو وضو مى‏توان ساخت چون اعضاى وضو شش است و در دو عضو دو صورت دارد كه اين عضو مقدم باشد يا آن و عضو سيم كه منضم مى‏شود دو را در سه مى‏زنند شش صورت بهم مى‏رسد و عضو چهارم كه منضم مى‏شود بيست و چهار صورت مى‏شود و از پنجم صد و بيست و از ششم هفت صد و بيست صورت بهم مى‏رسد و باين نسبت بحسب ضرب بالا مى‏رود و از اينجاست كه يك بيت بحسب تقديم و تاخير كلمات چهل هزار و سيصد و بيست بيت مى‏شود غير يكديگر مثل:

(و كذلك فى الاذان و الاقامة فابدأ بالأوّل فالاوّل فان قلت حىّ على الصّلاة قبل الشّهادتين تشهّدت ثمّ قلت حىّ على الصّلاة)(1)

و هم چنين است حكم اذان و اقامت چون حق سبحانه و تعالى بترتيب مقرر ساخته است ابتدا كن به آن چه، اول است، ديگر هر چه مقدم است بر باقى پس اگر حى على الصلاة را قبل از شهادتين به گويى عمدا يا سهوا تشهد مى‏گويى و بعد از آن حى على الصلاة را مى‏گويى و ظاهرا در حديث زراره اين زيادتى بوده است كلينى و غير او آن را در باب اذان ذكر كرده‏اند و صدوق در اينجا ذكر كرده است به تبعيت روايت.

و غرض حضرت رد بر مخالفين بوده است ظاهرا چون ايشان قايلند بترتيب در اذان و اقامت به اعتبار آن كه حضرت سيد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) بترتيب فرمودند پس گويا حضرت مى‏فرمايد كه همان دليل در وضو جاريست زيرا كه هيچ كس از سنيان نيز روايت نكرده‏اند كه آن حضرت يك بار وضو را بى‏ترتيب واقع ساخته باشد با آن كه ترتيب قرآنى هست و سنيان نيز روايت كرده‏اند از آن حضرت (صلّى الله عليه وآله وسلّم) كه فرمودند كه ابتدا كنيد بهر چه حق‏