لوامع صاحبقرانی جلد 1

بعد از غسل نماز قضا بكند و همين كافى نيست كه نماز قضا دارد على الظاهر.

و اگر مشغول الذمه نباشد اگر دو ركعت نماز نذر كند باين عنوان كه اگر توفيق صلوات بر نبى و آل او بيابم (فللّه علىّ) خداى راست بر من كه دو ركعت نماز بكنم (قربة إلى اللَّه) و بعد از آن يك مرتبه صلوات بفرستد در اين صورت غسل واجب مى‏شود از جهت نماز نذر پس در وقت غسل نيت مى‏كند كه غسل جنابت مى‏كنم از جهت رفع حدث و مباح بودن اين نماز و باقى نمازها و باقى چيزهائى كه به سبب غسل مباح مى‏شود از جهت آن كه واجبست (قربة إلى اللَّه).

و اگر در وقت غسل رفع حدث جنابت را قصد كند بى‏اينها كه مذكور شد ظاهرا صحيح باشد به آن كه نيت كند كه غسل جنابت مى‏كنم (قربة إلى اللَّه)، و معنى غسل جنابت همين است كه غسل مى‏كنم كه جنابت برطرف شود، و ليكن بعنوان نذر بى‏دغدغه است، و بر همه اقوال علما صحيح است، و اگر اين معنى را در همه اغسال و وضو و تيمم رعايت نمايد نهايت احتياط به جا آورده است.

و اگر در وضوى پيش از وقت وضو را بقصد دو ركعت نماز سنت به جا آورد بهتر است و چون وقت داخل شود به آن وضو نماز واجب مى‏تواند كرد به اتفاق علما، و اگر در اين صورت قصد قربة كند كافى است بلكه در همه عبادات قصد قربة كافى است.

و اشكال كه هست آنست كه ميان خود و جناب اقدس الهى نيت را درست كند كه من اطاعت فرمان الهى مى‏كنم چون فرموده است كه اين عبادات را به جا آوريد و اصلا قصد بهشت و خلاصى از جهنم را منظور ندارد و چون اين معنى بسيار مشكل است اگر قصد رضاى الهى را با قصد خلاصى از عذاب الهى و رسيدن به مراتب عاليه بهشت به جا آورد صحيح است و مى‏بايد كه محض طمع بهشت و خلاصى از جهنم منظورش نباشد.

و اين نيات را قبل از اراده عبادات درست مى‏بايد كرد و بعد از آن در حال‏