لوامع صاحبقرانی جلد 1

الرّجل اذا اجنب و لم يجد الماء؟ قال يتيمّم بالصّعيد، فاذا وجد الماء فليغتسل و لا يعيد الصّلاة. و عن الرّجل يمرّ بالرّكية و ليس معه دلو؟

قال ليس عليه ان يدخل الرّكيّة انّ ربّ الماء هو ربّ الارض فليتيمّم و عن الرّجل يجنب و معه قدر ما يكفيه من الماء لوضوء الصّلاة أ يتوضّأ بالماء او يتيمّم قال لا بل يتيمّم الا ترى انّه انّما جعل عليه نصف الوضوء)(1)

و به اسانيد صحيحه مرويست كه سؤال كرد حلبى از حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) از شخصى كه جنب شود و نيابد آب را حضرت فرمودند كه تيمم مى‏كند، از زمين پس چون بيابد آب را پس غسل كند و اعاده نكند نماز را.

و ديگر حلبى از آن حضرت سؤال نمود از شخصى كه به چاهى رسد و دلو نداشته باشد حضرت (صلوات الله عليه) فرمودند كه واجب نيست بر او كه داخل چاه شود به درستى كه آن خداوندى كه آب را از جهت وضو و غسل مقرر ساخته است خاك را نيز قرار داده است وقتى كه دست به آب نرسد بايد كه تيمم كند و به چاه نرود.

و ديگر حلبى از آن حضرت سؤال كرد از شخصى كه جنب شود و با او آن مقدار آب باشد كه از براى وضو كافى باشد آيا به آب وضو سازد يا تيمم كند حضرت فرمودند كه بلكه تيمم كند نمى‏بينى كه حق سبحانه و تعالى بر او واجب ساخته است نصف وضو را يعنى امر كرده است كه سه عضوى را كه در وضو مى‏شست مسح كند.

پس اگر جمع كند ميان وضو و تيمم جمع ميان عوض و معوض كرده است و اگر وضوى تنها بسازد خلاف گفته الهى كرده است چون حق سبحانه و تعالى تيمم طلبيده است و او وضو ساخته است.

بدان كه در سؤال اول حضرت مطلق جنب را فرمود كه تيمم كند و اعاده‏