لوامع صاحبقرانی جلد 1

ميّت و الثّالث على غير وضوء و حضرت الصّلاة و معهم من الماء قدر ما يكفى احدهم من ياخذ الماء و كيف يصنعون فقال يغتسل الجنب و يدفن الميّت بتيمّم و يتيمّم الّذى هو على غير وضوء لأنّ الغسل من الجنابة فريضة (1) و غسل الميّت سنّة و التّيمم للآخر جايز)(1)

و بسند صحيح منقولست كه سؤال كرد عبد الرحمن از آن حضرات (صلوات الله عليه) كه هر گاه سه كس در سفرى باشند و يكى جنب باشد و دويم مرده باشد و سيم بى‏وضو باشد و با ايشان آن قدر آب باشد كه يكى از ايشان را كافى باشد كه آب را برمى‏دارد از ايشان و چه مى‏كنند؟ پس حضرت فرمودند كه جنب غسل مى‏كند و ميت را تيمم مى‏دهند و دفن مى‏كنند و آن كسى كه وضو ندارد تيمم مى‏كند زيرا كه غسل جنابت فريضه‏ايست كه وجوب آن از قرآن ظاهر شده است و رفع حدث اكبر مى‏كند و غسل ميت سنت است يعنى وجوب آن از رسول خدا (صلّى الله عليه وآله وسلّم) وارد شده است نه از قرآن و تيمم از جهت ديگرى كه محدث است بحدث اصغر جايز است هر چند وجوب آن از قرآن ظاهر شده است اما رفع حدث اكبر اهم است از رفع حدث اصغر.

و مؤيد اينست سه خبر ديگر كه روايت كرده است شيخ كه جنب را بر ميت مقدم مى‏دارند و حديث مرسلى نقل كرده است كه ميت را مقدم مى‏دارند و محمولست بر آن كه آب مال ميت باشد. و اخبار ديگر را حمل كرده‏اند بر آن كه به آبى مباح رسند يا شخصى بذل كرده باشد بهر كه محتاج‏تر باشد شرعا.

حديث متن را شيخ روايت كرده است بسند صحيح از عبد الرحمن بن ابى نجران از مردى كه به او حديث كرده بود كه از ابو الحسن صلوات اللَّه عليه‏

(1). فرض. خ. ل.